در کولههای ما
لشگری آماده و مبارزه
بیدرنگ سرود پیروزمندانه میخوانند …
مبارزانی جنگنده ، تنومندانی پرتوان و رادمرد
خیلیها خیال می کنند
این ساقهای بیقرار ، بی پشتیبان اند !!
توپچیهای دل شوریدۂ ما جز به شقایق نمیپرانند
کمانداران این دیار پر کشش
جز به مهر چلّه نمی کشند
به باوری ژرف ، کوله های بیقرار ما در رستاخیزی بی پایان ، جز به صلح نمیاندیشند
گوش کن
بر فراز چکادان
به گمانم کسی گفت ؛ ….
زنده باد کوهستان ، زنده باد ایران