در واپسین روزهای سال ۱۳۹۶ خالی از لطف نیست تا بصورت خلاصه و اجمالی به بررسی موارد و هشدارهای قانونی که هر کوهنورد، مدیر و موسس باشگاه و یا مربی برای فعالیت قانونی و پرهیز از درگیری با قانون و دادگاه باید بداند و همچنین نواقص، کاستی‌ها و ابهامات قوانین یا قرارداد‌هایی که به نوعی با جامعه کوهنوردی ارتباط دارند و پیش از آن بصورت کامل در خصوص آنها بحث شد بپردازیم.
کارت‌های بیمه ورزشی و اعتبار آنها
همانطور که گذشت مطابق “آئين‌نامه شرایط پذیرش عضو و شرایط و نحوه ارائه خدمات پزشکی ورزشی به اعضاء، “ارائه خدمات بیمه ورزشی فقط در صورت داشتن کارت بیمه ورزشی معتبر، عضویت در یکی از باشگاه‌های ثبت شده مطابق قانون و همچنین تکمیل فرم گزارش و ارائه آن مقدور می‌باشد. در نتیجه سایر ورزشکاران که در قالب تیم‌های غیرقانونی و ثبت نشده فعالیت دارند از دریافت این خدمات محروم می‌باشند.
مسئولیت موسسان، مدیران و مربیان باشگاه‌ها
لازم به تاکید است که تاسیس و ثبت باشگاه رافع مسئولیت موسسان و مدیران و مربیان باشگاه نیست. مطابق “دستورالعمل شرایط عمومی متقاضیان تاسیس باشگاه‌های ورزشی” و همچنین “شرایط اختصاصی متقاضیان تاسیس باشگاه کوهنوردی و صعودهای ورزشی” و همچنین “قانون مجازات اسلامی” از لحظه تاسیس باشگاه مطابق قانون، مسئولیت موسس، مدیر و مربی دوچندان شده، باید لحظه به لحظه بر فعالیت‌های تیم نظارت موثر داشته باشند و در صورت کوچکترین کوتاهی و قصوری مجازات‌هایی از نوع حبس، جزای نقدی، دیه و تعطیلی دائم یا موقتی در انتظار باشگاه و افراد نام‌برده خواهد بود.
قرارداد بیمه آسیا و فدراسیون
در خصوص نقاط ضعف قرارداد نام برده بصورت جامع بحث شد و به این نتیجه رسیدیم که این قرارداد فاقد وصف حمایتی لازم از جامعه کوهنوردی است و به این نکته نیز اشاره شد که لازم است دقت بیشتری در خصوص قرادهای منعقده صورت پذیرد.
گروه‌ها و تیم‌های مجازی
اختلاف نظر زیادی در خصوص مسئولیت و فعالیت تیم‌ها و گروه‌های فعال در تلگرام و شبکه‌های مجازی دیگر وجود دارد. برخی اعتقاد دارند که با کسب رضایت کتبی از افراد، دیگر مسئولیتی متوجه ترتیب‌دهندگان برنامه نیست اما باید توجه داشت که با انتشار اعلام و فراخوان افراد مسئولیتی برعهده داریم، منظور این است که در صورت تخطی و همچنین هرگونه تغییر برنامه دیگر نمی‌توان گفت به صِرف اعلام رضایت افراد برای حضور در برنامه، دارای مسئولیت نیستیم.
بعنوان مثال فرض کنید برای صعود توچال از ولنجک اعلام برنامه می‌کنیم؛ و در عمل از بدترین مسیر زمستانه مانند چهارپالون قصد صعود می‌کنیم؛ و بهمن، جان عده‌ای از اعضای تیم را می‌گیرد؛ قطعا در اینجا مسئول هستیم.
باتوجه بیشتر به قوانین، همچنین رعایت اصول اولیه و بدیهی علمی مانند مطالعه گزارش وضع هوای منطقه در روز صعود می‌توان به سادگی از بروز فجایع انسانی پیشگیری کرد.
به طور خلاصه:
برای استفاده از بیمه ورزشی در حوادث، داشتن کارت بیمه ورزشی و عضویت در باشگاه کوهنوردی شرط لازم است ولی کافی نیست.
در برنامه‌های کوه‌پیمایی به ازای هر ۱۲ نفر کوهنورد، حضور فیزیکی یک مربی واجد شرایط (حداقل مدرک مربیگری درجه ۳) الزامی‌ست.
حتی در صورت رعایت تمام موارد قانونی، در صورت بروز حادثه، بیمه فقط شامل هزینه‌های درمان و یا دیه و … خواهد بود و مسئولیت مدیران یا موسسین یا مربیان باشگاه‌ها در صورت کوتاهی از انجام وظایف به قوت خود باقی است.
داشتن رضایت‌نامه از افراد، فاقد هرگونه اررزش قانونی است.
امید آن‌که با آموزش و به‌کارگیری آن و رعایت نکات ایمنی کمتر شاهد حوادث ناگوار در کوهنوردی باشیم.
پویا سلیمانی، وکیل پایه یک دادگستری
