کجای جهان ایستاده ایم

برای دست یابی به تاریخ کوهنوردی ونیزپیشینه پر فراز نشیب این رشته ورزشی درکشور لازم است نگاهی اجمالی به گذشته ونیز با رویکرد مقایسه به کوهنوردی دیگر کشورها داشته باشیم. کوهنوردی در ایران همانند دیگر پدیده های اجتماعی دستخوش حوادث و فراز و نشیب زیادی بوده است. در طول تاریخ بخصوص در دوره سلسله قاجاریه بدلیل علاقه مندی برخی رجال و نهادهای دولتی، ورزش کوهنوردی تا حدودی رونق گرفت که البته این بخت و اقبال موقتی و با جابجایی مسئولین همواره شاهد گسست و ناکامی درجامعه کوه نوردی بوده ایم. متاسفانه ورزش كوه نوردي در طول تاریخ هيچگاه حال و روز خوبي نداشته واغلب درحاشيه بوده ومورد بي مهري قرار گرفته است. نگاه سیاسی و عدم اعتماد دولتمردان و بخشی از مدیران به كوهنوردي درطول زمان اتهام نارواییست که جامعه کوهنوردی را همواره تهدید کرده وبه چالش کشیده است ( براستی ورزش کوه نوردی مقبولیت و فراگیری ملی یافته است دریغ و شگفت آن که در کشور پهناور و کوستانی ایران با جمعیت زیاد و جوانی که دارد هنوز به استعدادهای اقلیمی و توسعه ورزش کوه نوردی توجه چندانی نشده ودر اساس ذهنیت اغلب مسئولان وبرنامه ریزان نسبت به توسعه این ورزش خالی از این مهم بوده است(محمدی فر) بررسي و باز نگری هيماليا نوردي در جهان به عنوان يك بينش و آرمان خواهي و نوعي ماجراجويي شخصي تلقي مي گردد و برخي آن را محك زدن توانمندي خويش و با هدف ركورد دنبال ميكنند. از اینرو موفقیت در هیمالیانوردی نیازمند اراده وانسجام درونی فرد در رویارویی با نیروی بالقوه طبیعت ودر گرو باورها وارزشهای اجتماعی هر کشور می باشد. لذا وابستگی عاطفی و استقلال فردی درزندگی اجتماعی باعث پرورش شخصیت وتوانمندی های درونی فرد می گردد. تعلق خاطر به برخی باورهای اجتماعی و فرهنگی در شرایط پیچیده و دشوار هیمالیا، گاها برتری و در برخی موارد ساخته ذهن وتوجیهی برای فرار از حل مسئله است، در ایران کوهنوردی فقط یک ورزش و تفنن نیست بلکه صحنه کار و تلاش وپاسداری ازفرهنگ انساندوستی و رسیدن به آرمانهای ملی و میهنی می باشد. به هرحال صعود به قلل ۸ هزار متري با هر هدفي كه باشد از سختي و خطا و خطر آن چيزي نمي كاهد. (برای ورود به عرصه حرفه ایی نمی‌توان گفت، به هیمالیا برویم و یک حادثه هم نداشته باشیم. آقای «لی» نخستین کوه نوردکره‌ای است که چهارده قله ی ۸هزار متری را صعود کرده اما پای وی در قله آناپورنا شکست. یکی از کوه نوردان فرانسه در لوتسه ناپدید شد، یعنی در سیزدهمین ۸هزار متری. هیچ آثاری از او باقی نماند. بایدپذیرفت که هیمالیانوردی با حادثه عجین است. ناگفته های آقاجانی) در سال ۱۹۶۶با کشته شدن ۲۴ کوهنوردی چینی در مسیر اورست فقط ۲ نفر از اعضای تیم زنده ماندند. همچنین در سال ۲۰۱۴ بزرگترین فاجعه کشتار در کمپ های اورست بر اثر وقوع بهمن اتفاق افتاد. به همین دلیل عرصه هیمالیا نوردی همواره با حوادث تلخ وشیرین گره خورده است. ترس و دلهره، بی خوابی و اضطراب، شکست و پیروزی، مبارزه نابرابر انسان با خشم طبیعت مبنا وقاعدای نداشته و هیچ وقت برای کسی تصور و توان پیش بینی حوادث میسر نخواهد بود. لذا سرزنش وانگشت اتهام به سوی دیگران برای فراراز واقیعت های ذاتی هیمالیا منصفانه نیست. شرایط ویژه مرگ وزندگی و شکست وپیروزی در هیمالیا قانون نانوشته ایست که آغاز وپایانی ندارد، از اینرو برخی باورها وعدم آمادگی ذهنی به عنوان خطوط قرمزو فرو پاشی اراده انسان در نبرد نابرابر با طبیعت و شرایط ویژه در چند قدمی قله باعث شکست وناکامی می گردد که نیازمند انگیزه های درونی وقوه قهریه می باشد. شرایط ویژه و اندک فرصت بدست آمده همچون شکار لحظه ها ست که کوه نورد مدت ها روز شماری کرده ودر لحظه موعود باید اراده جا گذاشتن برخی باورها وآرمانهای ذهنی برای کسب موفقیت را داشته واین هنر را فرا گرفته باشد. بهره گیری از قوه قهریه و نیروی ذاتی تهاجمی در شرایط دشوار و سخت هیمالیا زیر پا گذاشتن ارزش ها وآروزهای آرمانی نیست، بلکه تاکتیک و انعطاف پذیری انسان در کسب موفقیت وگریز از صحنه حادثه است. بدون شک برتری وموفقیت انسان در بکار گیری استعدادهای فردی بستگی به شرایط و محیط پیرامون دارد. تواضع و فروتنی وهمآورد مسالمت آمیز در هیمالیا نباید منجر به عدم استفاده از اهرم های قدرت و برتری فرد نسبت به قله و طبیعت باشد. لذا بهره گیری از روش های زیرکانه و شیوه قهر آمیز گاهی در شرایط ویژه و چند قدمی قله برای پیروزی و زنده ماندن ضروری است.