مشاجره بین کوهنوردان درباره مالکیّت یک کوه ، یا قله ، و یا یک خط الرأس ، در شهر یا استانی که زندگی می کنند ، چه معنایی دارد ؟
اینکه فلان قله و رشته کوه در چه استانی و شهری دامنه بیشتری دارد ،چه تفاوتی می‌کند !؟
در نگاهی تیزبینانه ، دیدگاه‌های منطقه‌ای و مالکیتی افراد ، بیشتر لایه‌های تجزیه طلبانه دارد ، و این خواسته ها بیشتر از سوی کسانی است که با گذشته ایران و فرهنگ پربار آن کمتر آشنا هستند .
تجزیه طلبی , یعنی جدایی خواهی و کنار کشیدن از یک نظام سیاسی و اقلیمی متحد .
اینکه هر کدام از شهروندان ، بخشی از منطقه‌ای که در آن زندگی می کنند را با نگاهی مالکانه بنگرند و به جان یکدیگر بیفتند ، نشان از افول یکپارچگی و اتحاد یک ملت است .
برنارد لوئیس ، سیاستمدار آمریکایی ، در سال ۱۹۹۹ در یک سخنرانی به تجزیه ایران اشاره می‌کند ، و به این موضوع اذعان دارد که طی دو هزار سال گذشته ، هیچ کشوری نتوانسته یکپارچگی ایرانیان را از بین ببرد ، و این نشان از یک فرهنگ غنی و برتر است.
وی می‌گوید تنها راه چیره شدن بر این فرهنگ ، فروپاشی و نابودی آن است ، و این شروع ماجراست .
با نگاهی به تاریخ معاصر ایران می‌توان این دیدگاه ستیزه جویانه و خطرناک دشمنانِ یکپارچگی ایران را در آذربایجان ، کردستان و خوزستان به وضوح دید .
آیا جدایی طلبی و استقلال قومیت های گوناگون ایرانی راه درستی است !؟ سخنان و مشاجره های تحریک کننده بین کوهنوردان برای مالکیت فلان کوهستان چه معنایی جز ریختن آب به آسیاب بدخواهان این مرز و بوم دارد ؟
بهتر است کمی بیاندیشیم
چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
