در دوران افول فرهنگی، دو جوان نقدهای از تبار «محمد اوراز» در ارتفاع ۶۹۰۰ متری “خانتانگری” پس از مواجهه با سقوط یک زن روس که با شکستگی دست و آسیب مچ پا روبرو شده بود، خود را به او رسانده و به رغم فاصله اندکشان تا قله، اقدام به امدادرسانی و بازگرداندن او تا ارتفاع ۶۴۰۰ متر و مکانی امن مینمایند. سپس خود را به کمپ سوم رسانده و با آوردن تیمی از کوهنوردان روس به بالین فرد مصدوم او را راهی کمپ سوم و در نهایت کمپ اصلی مینمایند.
«ناصر احدی» و «مجتبی قاسمزاده» دو قهرمانی هستند که برای نجات جان یک همنوع از صعود قله میگذرند ولی از انسانیت نه!
خوشبختانه این دو یک هفته بعد در تلاشی مجدد بر فراز بلندترین کوه قزاقستان ایستادند. اما از صعود دوم خود به پوبدا گذشتند، چون دیگر زمانی باقی نمانده بود.
زنده باد انسانیت، زنده باد ناصر و مجتبی.
آیا اگر به جای این دو بودید حاضر به چنین کاری میشدید؟!