با یاد خدا و درود به دوستان و همراهان
گزارش برنامه کوهنوردی جمعه ۸ اسفند ۹۹
صعود به قله دماوند از مسیر جنوبی
زمان کل برنامه ۲۶ ساعت
هفته ها میگذشت و دیدار زمستانی امسال میسر نمیشد با توجه به اینکه فقط جمعه ها امکان کوهنوردی داریم و از انجا که ظاهرا سامانه های بارشی هم فقط روی آخر هفته عمل میکردند مدام برنامه به تعویق می افتاد محسن خجسته هم از این طرف مدام برای این صعود یاداوری و پیگیری میکرد و به نوعی مشوق شده بود حتی برای این اولین صعود زمستانیش به دماوند کفش دوپوش و دستکش پر هم تهیه کرده بود و حتما باید به حرفش گوش میدادم و گریزی نبود.
بالاخره این روز را تثبیت کردیم ناصر نعمتی هم به ما پیوست از هر دو نفر شناخت کافی داشتم و جای نگرانی نبود
اخر هفته دماوند بارش و کولاک داشت طبق بررسی پیش بینیهای هواشناسی از سایتهای مختلف و نقشه های استاد هاشم نژاد و خصوصا سوال مستقیم از جناب دکتر مجتهدی مشخص شد دماوند جمعه هوای پایدار و مساعد دارد
پنجشنبه غروب هوای تهران ابری و سرد بود به سمت پلور حرکت کردیم از حجم ابرها کمتر شد و انگار سامانه از دماوند به تهران گسیل شد به پارکینگ رینه رسیدیم اسمان کاملا صاف و بسیار سرد بود ساعت ۲۰.۳۰ راه افتادیم با سرعت متوسط بعد از دو ساعت به بارگاه دوم رسیدیم دقایقی توقف و صرف شام مختصر و ادامه مسیر را شروع کردیم چند نفر آشنا هم در مسیر بودند هوا سردتر شد از مسیر زمستانه که برفکوبی هم شده بود ادامه دادیم البته حجم برف زیاد نبود ولی حجم سرما چیزی از زمستان دماوند کم نداشت
از نیمه شب گذشته بود بیخوابی و سرما و کفش و کوله سنگین که شخصا برای احتیاط لوازمی بیش از نیاز هم همراه داشتم بدنها را از انرژی تخلیه میکرد ساعت ۴.۲۰ بامداد جمعه به بارگاه سوم رسیدیم توقف و استراحت دیگری کردیم و صرف صبحانه و با روشن شدن هوا فاز بعدی کار شروع شد نداشتن استراحت در روز قبل و نداشتن صعود بالای ۴۰۰۰ در ماههای قبل و بیخوابی منجر به بدنهایی خسته شد و سرعت مطلوبی نداشتیم هوا کاملا مساعد بود و با امدن افتاب از برودت هم کم شد نزدیک ظهر از ابشار یخی عبور کردیم و دقایقی بعد از ساعت ۱۴ دیدار با قله سالار میسر شد و بار دیگر بر بام ایران حضور یافتیم
بدون تامل با ناصر پایین امدیم ابتدای تپه گوگردی به محسن که با فاصله و طبق هماهنگی عقبتر از ما صعود میکرد رسیدیم از او خواستیم از ادامه صعود انصراف داده و به پایین برگردیم محسن هم عاقلانه و شجاعانه پذیرفت و بخاطر اسایش خودش در برگشت و مصلحت گروه بدون سماجت در صعود، پذیرفت و همانجا را قله اعلام کرده و همگی پایین امدیم هر چند هوا مساعد بود و نفرات دیگری در حال صعود بودند ولی با سفت شدن برفچالهای مسیر، ما علاقه ای به چالش یخبندان و برگشت در تاریکی نداشتیم
قسمتهایی از مسیر را از روی برفچالها با احتیاط و کرامپون پایین امده و قبل تاریکی به بارگاه سوم رسیدیم بقیه مسیر در تاریکی چالش خاصی ندارد ولی هنوز در ارتفاع ۴۲۰۰ هستیم که خودش یک قله محسوب شده و باید ۱۷۰۰ متر دیگر ارتفاع کم کنیم اینکار هم انجام شد و ساعاتی بعد به پارکینگ رسیده ۲۵۰۰ و شکر خدا برنامه با سلامتی و موفقیت به پایان رسید
این صعود تقدیم میشود به روح بزرگ دوست عزیز و همنورد گرانقدر فرهاد احمد پور که متاسفانه چند ماهی هست از حضورش بی بهره شدیم
طبق اخرین صحبتهایی که با این زنده یاد داشتیم علاقه زیادی به تکرار صعود از مسیر گزانه داشت که تقدیر و روزگار این اجازه را نداد و یادش را همیشه در قله ها گرامی میداریم.
تا درودی دیگر و برنامه دیگر بدرود
مجید قیدی نژاد
گروه خط_الراس
