عصر روز پنجشنبه ۲۷تير ۱۳۹۸ ساعت ۱۷ به همراه همنوردان آقاي کشاورز محمديان و علي سليماني از تهران به سمت اراک و ازنا و نهايتا روستاي تيان از توابع شهرستان ازنا حرکت کرديم. ساعت ۲۲ شب به مسجد روستاي تيان رسيديم و در اين محل شام خورديم و استراحت کرديم. گروههاي کوهنوردي از شهرهاي مختلف کشور در مسجد حضور داشتند اما خوشبختانه آرامش حاکم بود و به خوبي تا ساعت ۳بامداد استراحت کرديم. صبح روز جمعه ۲۸ تير ۱۳۹۸ ساعت ۳:۳۰ صبح پس از آماده شدن از محل مسجد تيان پيمايش را آغاز کرديم و از کنار قبرستان تيان به سمت محلي موسوم به تک درخت و سپس کل حسن رفتيم. حدود ساعت ۵صبح براي نماز و استراحت توقفي داشتيم، در بين راه يکي از همنوردان دچار افت فشار شدند و با تصميم شخصي از ادامه مسير خودداري و به مسجد بازگشتند. ساعت ۶صبح به پناهگاه و چشمه آب گل گل رسيديم. صبحانه خورديم و از چشمه کمي آب سرد و گوارا برداشتيم و به سمت گرده ماهي به راه افتاديم. ساعت ۸:۲۰صبح به سنگ مثقال و سپس به سنگ چخماق رسيديم. شيب گرده ماهي در اين نقطه تندتر شده بود. ساعت ۹:۱۰صبح به ارتفاع ۳۶۴۰متر و جانپناه چالکبود که در يک دره و چاله زيبا و مابين قلل بزرگي(از سمت شرق به غرب) همچون سنبران۴۱۵۰متر، کول لايو۴۰۸۰متر، گل گهر۴۰۴۴متر، گلريزان۴۰۱۴متر و گل گل۴۰۵۰متر قرار دارد رسيديم. شکوه اشترانکوه را مقابل ديدگان خود داشتيم. هنگام صرف صبحانه دوم متوجه حرکت غيرعادي يک فرد در مسير زمستاني و روي برفچال زير قله سنبران شدم. ابتدا تصور کردم آگاهانه در حال سرخوردن است ناگهان به صخره اي برخورد کرد و تعادلش را از دست داد و در شيب برفي تند بالاي چال کبود دوباره در حالتي که تعادلش را از دست داده بود و چرخش داشت به بالاتنه به صخره هاي پايين برخورد کرد و وارد يخچاک زير صخره ها شد. ابتدا گمان کردم که در زير برفچال فرو رفت و گرفتار شد اما دقيقه اي بعد بيرون آمد و فرياد کمک کمک سر داد. دو نفر از کوهنورداني که استراحت بيشتري داشتند را از قضيه مطلع کردم و به سمت او رفتند ما هم ۵دقيقه بعد به اتفاق همنورد به سوي مصدوم رفتيم و وقتي به وي رسيديم متوجه شديم که از ناحيه صورت آسيب جدي ديده و کاري از دست ما ساخته نبود، خودش مي توانست راه برود و با کمک سه تن از کوهنوردان بومي منطقه به جانپناه چالکبود آورده شد و براي انتقالش به مرکز درماني با اورژانس هوايي هلي کوپتر تماس گرفتند. با عذرخواهي از اينکه کاري از دست ما بر نمي آمد و چالکبود نيز شلوغ بود به راه افتاديم و ادامه مسير داديم. از ديدن وضعيت کوهنورد جوان آسيب ديده ملايري بسيار ناراحت شده بوديم و از خدا شفاي او را طلب مي کرديم. ساعت ۱۰ صبح بود که از سمت شمال شرقي قله سنبران و مسيري که پاکوب مشخص دارد مجددا ادامه مسير داديم. ساعت ۱۰:۳۰ به محلي دست به سنگ رسيديم و اين شرايط تا نزديکي قله به صورت متناوب ادامه داشت. ساعت ۱۱ بود که صداي هليکوپتر امداد شنيده شد و ابتدا به سمت کول جنو رفت و مجددا به سمت گل گل و نهايتا پس از دقايقي در چال کبود به زمين نشست و کوهنورد مصدوم را برد انصافا زبان قاصر است براي سپاس از زحمتي که اين عزيزان براي امدادرساني در شرايط سخت کوهستاني به کوهنوردان مي کشند. ساعت به ۱۲ نزديک مي شد و ما هم در زير قله استراحت کرديم تا قله که مملو از کوهنوردان بود کمي خلوت شود و سپس ادامه مسير دهيم. از اين فرصت براي جمع کردن کمي مرزنجوش و آويشن استفاده کردم. ساعت ۱۲:۱۰ظهر برفراز قله سنبران بوديم. درياچه فيروزه اي گهر در پشت قله دلربايي مي کرد. خط الراس زيباي سنبران به گل گل در سمت غرب و کول جنو و ساير قلل زيباي اشترانکوه در سمت شرق، قله سنبران يک ويو بهشتي از قلل آلپ ايران داشت.
مدتي به عکسبرداري و فيلمبرداري پرداختيم و با دوستان گروه کوهنوردي پرواز اراک و کوهنورداني از کرمانشاه خوش و بشي کرديم و ساعت ۱۳ فرود را آغاز کرديم. در راه نيز تيم باشگاه کوهنوردي اورست اصفهان به سرپرستي آقاي دهقان را ديديم که شب گذشته در مسجد روستاي تيان با نظم خود آسايش محل استراحت را به ارمغان آورده بودند. ساعت حدود ۱۵ پس از استراحت در منطقه چالکبود شيب گرده ماهي را به سمت پايين رفتيم. پس از سنگ مثقال و حدود ساعت ۱۵:۴۵ به سمت مسير بيدستانه در سمت غرب رفتيم تا از مسيري متفاوت بازگرديم. ساعت ۱۶ به چشمه مظفر رسيديم و آب برداشتيم. ۱۶:۲۰ عصر به سنگ اسکندر رسيديم و مسير به دره سرازير شد و در کنار جويبارها و چشمه سارهايي که دايم به تعداد و حجم آب آنها افزوده مي شد ادامه مسير داديم. نهايتا ساعت ۱۸:۴۰ عصر به روستاي بيدستانه رسديم و با برقراري تماس با همنورد ايشان با ماشين به دنبال ما آمد و به اتفاق به تيان بازگشتيم. مدت کوتاهي استراحت کرديم. به سمت خمين به راه افتاديم ساعت ۹:۱۵ به خمين رسديم و پس از صرف شام و کمي استراحت به سمت تهران ادامه مسر داديم و ساعت ۲:۳۰بامداد به تهران رسيديم و برنامه به پايان رسيد.
نکات برنامه:
در کلاس کارآموزي کوهپيمايي و برف و يخ مدرسين تاکيد دارند از سر خوردن در شيبهاي برفي بپرهيزيد که کاري غيراصولي و فوق العاده خطرناک است. متاسفانه بسياري از گروههاي حاضر در منطقه در مسير بازگشت از سنبران براي زودتر رسيدن از شيب زير قله که مسير صعود زمستانه است فرود مي آمدند و نهايتا نمونه اي از حادثه را به چشم خود ديديم.
مسير تابستانه و نرمال صعود سنبران در سمت شرق چالکبود و مسيري بر روي خط الراس تا قله است که در مواقعي دست به سنگ دارد و معمولا با سنگچين و فلش روي سنگ ها علامت گذاري شده است.
آب آشاميدني تا پناهگاه گل گل و چشمه گل گل در مسير تيان به چالکبود در دسترس است. در مسير بيدستانه چشمه سار فراوان وجود دارد و نهايتا در نزديکي گرده ماهي چشمه مظفر آخرين چشمه است. در چالکبود صرفا آب برف وجود دارد و از چالکبود تا قله نيز ديگر آبي در دسترس نيست.
ارتفاع روستاي تيان ۱۸۰۰متر، ارتفاع روستاي بيدستانه ۱۹۵۰ متر، ارتفاع کل حسن ۲۵۷۶متر، ارتفاع پناهگاه گل گل ۲۶۵۰متر، جانپناه چالکبود ۳۶۴۰متر، قله سنبران ۴۱۵۰ متر (سنجش ما با جي پي اس موبايل ۴۰۹۵متر) بود.
در نزديکي بيدستانه و تيان و در قسمتي در کنار جانپناه چالکبود آنتن تلفن همراه به طور متناوب وجود دارد که البته براي تماس امداد هوايي در چالکبود آنتن ضعيف بود و تماس به سختي برقرار شده بود.
جمع پيمايش تيان به سنبران و قله به بيدستانه ۴۹هزار گام معادل ۳۲ کيلومتر شد که بيشتر آن در شيب بود.
