ایرانی ام؛ شکوه دماوند با من است
گنجینهء جوانی الوند با من است
گزارش مختصری از تلاش جهت صعود زمستانی دره یخار دماوند
زمان اجرای برنامه: ۷ تا ۹ اسفند ۱۳۹۹
پنجشنبه ۷ اسفند:
به همراه تیم سه نفره پشتیبان ساعت ۷ صبح از روستای ملار پیمایش را آغاز نمودیم. پنجره هوایی بطور کامل بسته و منطقه در مه بسیار غلیظی بود. در مسیر متاسفانه ریزش قبلی بهمن در وسعت بسیار بالا مسیر عبور را مسدود نموده بود و باید با تراورس از این چالش گذر کردیم. با رسیدن به معدن ملار اقدام به فرودی چالشی به دره نموده که این فرود حدود ۲ ساعت زمان برد.
پس از رسیدن به دره با توجه به تجربه قبلی به سمت دره یخار حرکت نمودیم. ساعت ۱۴ در مه شدید که دید را به حدود پانزده متر کاهش داده بود در محدوده ورودی یخار مجبور به برپایی کمپ جهت شبمانی کردیم.
متاسفانه مه تا ساعت ۲۴ شب ادامه دار بود، تا اینکه با کمی کاهش و جستجو در اطراف ثابت شد که در همان ورودی دره یخار و میانه تیغه ها و برج ها البته در مکانی ایمن چادر زده ایم.
شکوه دماوند و ابهت یخار زیبا در آن ساعت زیر چتر آسمان شب در هاله از ابرهای روان نمایان گردید و دلفریبی نمود.
جمعه ۸ اسفند:
صبح ساعت ۶ بیدار شدم. بیرون رفتم. شب بسیار سردی حتی درون چادر گذشت. برودت هوا نسبت به زمستان ۹۷ که صعود این مسیر را از دهلیز شرقی یخار داشتم خیلی بیشتر بود. دهلیز ها با توجه به بارش هفته قبلش پر برف بود. گویی زمستان امسال به ماه آخرش انتقال گردیده و شرایط در اسفند خیلی فرق کرد و متغیر بود. هوا آن روز هم نیمه ابری اعلام گردید که همانطور هم بود.
راهی جز یا یک بیواک شبانه در ارتفاع و یا صعود شبانه آلپی نبود. تمام اینها با توجه به شرایط حساس منطقه و ارتفاع های بالا ریسک اجرایی را با توجه به اینکه صعود اصلی بصورت انفرادی بود بسیار بالا می برد.
یاد جمله ای افتادم:
تو بوده ای و هستی و ما هم اگر عمری باشد خواهیم بود. رشد خواهیم کرد و تولدی دیگر ….
شرایط دره هم با توجه به سیل دو سال قبل کمی فرق کرده بود و بدون مسیریابی دقیق و مدیریت صحیح در برگشت راهی نداشت و کار را حساس می کرد که تیم پشتیبان با آن قطعاً در برگشت مواجه میشد که اگر شرایط هوایی می خواست مانند مه روز اول باشد که دیگر هیچ؟!
به هر روی تصمیم و صلاح بر این بود که برگردیم.
شنبه ۹ اسفند:
با برگشت از طریق ده گزانه و ورود به رینه و نهایت همدان این تلاش را پایان دادیم.
جمله:
هزار وادی غم زیر پای باید کرد
نه هر که شد دو سه گامی قلندری داند
گزارش از: پوریا بوجاریان_همدان
در پایان از لطف و پیگیری های بی دریغ و خالصانه همنوردها و تیم های ذیل صمیمانه سپاسگزارم:
_ تیم محترم پشتیبانی آقایان شعبانلو و درویشی و خانم بهکام؛ که شاید از ورزشکارها و کوهنوردهای گمنام همدان باشند، ولی معرفت و مهر و نیک نظری آنها دریای بیکرانی است که حد ندارد.
_باشگاه کوهنوردی یاران همدان
_جوانمرد و پهلوان کوهنوردی شهرمان جناب جلال چشمه قصابانی به جهت پیگیری و راهنمایی
_دوست عزیز و همنورد گرام و خدمتگزار امداد و نجات شهرمان جناب هومن فرزانه که توجه و پیگیری و راهنمایی هایش قطعاً امیدواری را بیشتر می نمود.
_دوست گرام جناب محسن هاشم نژاد مدرس ارشد هواشناسی
_ و همه دوستان بزرگوار و یکدلی که با خلوص نیت پیگیر حال و شرایط ما از ابتدا تا انتهای برنامه بودند.
از طرف تیم تلاش زمستانی دره یخار
