به گزارش بام نیوز، چند روز قبل “نظیر صبیر” کوهنورد نامآشنای پاکستانی با وارد ساختن اتهام به شرپاها عنوان داشت ایشان با جمع کردن طنابهای ثابت مسیر باتلنک تا قله پس از صعودشان، عامل مرگ سه کوهنورد دیگر در روز ۵ فوریه شدند!
اگرچه این اظهارات بعدا تکذیب شد، اما “نیرمال پورجا” در گفتگو با تلویزیون بلغارستان به آن پاسخ داد.
دیروز “نیرمالا پورجا” در مصاحبه با تلویزیون ملی بلغارستان تأیید کرد که تیم نپالی تمام بخشهای بالایی K2 را هنگام حرکت به سمت قله ثابتگذاری کرده.
پورجا گفت: “در همهوایی قبلی ما از کمپ ۲ اقدام به نصب طنابهای ثابت نمودیم و در روز قله نیز این کار را تا انتهای مسیر انجام دادیم. زیرا من میدانستم که در بازگشت از قله به شب برخورد خواهیم کرد.” وی افزود که آنها قبلا به دلایل ایمنی برنامهریزی کرده بودند که کل مسیر را ثابتگذاری و ترمیم کنند.
نظرات “نیرمال پورجا” همانند “مینگماجی” است، که در گفتگو با سایت “دریم واندرلست” گفته بود آنها به لطف طنابهای ثابت فرودی بسیار سادهای داشتند.
واین با گمانه زنیهای اخیر “نظیر صبیر” کوهنورد باسابقه پاکستانی در تضاد است. هفته گذشته آقای صبیر کوهنوردان نپالی را به جمعآوری طنابها هنگام بازگشت از قله متهم کرده بود. و این بدان معنی است که جمعآوری طنابها بر مرگ “جان اسنوری”، “محمدعلی صدپارا” و “خوانپابلو موهر” که در روز صعود قله در ۵ فوریه ناپدید شدند، تأثیر داشته!.
پورجا از اظهارنظر در مورد آنچه در کمپ۳ اتفاق افتاد، هنگامی که کوهنوردان “شرکت سون سامیت ترک” با تعداد بسیار کمی چادر روبرو شدند خودداری کرد و گفت که او در آن زمان آنجا نبوده. اما او پیشنهاداتی را برای آنکه چگونه از وقوع چنین رویدادهایی در آینده جلوگیری شود ارائه داد:
“همه چیز را دقیق طراحی كنید، همه چیز رااز قبل بررسی كنید و برنامههای احتمالی برای شرایط خاص داشته باشید”.
پورجا توضیح داد که او تلاش بیشتری را برای صعود به کمپ ۲ انجام داد تا بتواند وضعیت چادرها و تجهیزات را پس از طوفان باد و قبل از حمله به قله بررسی کند. وی گفت: “شما باید یک برنامه پشتیبان داشته باشید.” “بعد از این همه روز در کمپ اصلی، یا باید مثل من صعود و بررسی کنید یا خودتان ابزارهای جدید را حمل کنید”.
در این گفتگو “نیرمال پورجا” اظهارداشت که از ابتدا قصد داشته بدون “کپسول اکسیژن مصنوعی” صعود کند. بااین حال عنوان داشت: “برای صعود بدون کپسول اکسیژن به قله به اندازه کافی همهوا نبودم. در نخستین همهوایی در مسیر کمپ۳، سه انگشت پایم سرمازده شدند. و سرانجام نگران بودم در صعود سایر نفرات خللی ایجاد کنم”.
با این حال همه چیز طبق برنامه پیش رفت. او از O2 استفاده نکرد و خاطرنشان کرد: “بعضی از دوستانم مثل WOW بودند (منظورش بسیار سریع است)، با این حال حتی با اکسیژن هم نمیتوانستند از پس من برآیند.”