زنان تمایل بیشتری به كارهای گروهی دارندواین تمایل با نفس كوهنوردی كه ورزش گروهی و جمعی است هم راستا است.
خانمها به دلیل آناتومیخاصی كه دارند تنها ۶۵ درصد قدرت بدنی مردان را دارا هستند كه از این میزان ۶۰ تا ۷۰ درصد آن دراندامهای تحتانی آنان است كه به معنی قویتر بودن آنان نسبت به مردان است .
نوع فیبرهای عضلانی به گونهای است كه نسبت به خستگی مقاومترند. پس عملكرد بیشتری نسبت به مردان دارند.
اشباع اكسیژن خون زنان در ارتفاع به ویژه در دوران قبل از یائسگی ، كمتر باعث ارتفاع زدگی مزمن Mountain Sickness می شود. همچنین در مطالعهای در دماوند میزان بروز بیماری حاد ارتفاع AMS در زنان كوهنورد بسیار كمتر از مردان بوده است.
زنان به دلایل مسایل بارداری و زایمان مقداری از كلسیم بدنشان به جنین منتقل شده و مستعد انواع بیماریهای استخوانی و آرتروز در میانسالی می گردند و نیاز مبرمی به ورزش هایی چون پیادهروی و كوهنوردی دارند.
تاثیر روحی این ورزش روی زنان غیرقابل انكار است بهطوری كه ۸۲ درصد از زنان كوهنورد ایرانی معتقدند كه كوهنوردی علاوه بر جسم، تاثیر به سزایی در روح و روان آنها دارد.