۱۴ ژانویه ۲۰۰۵ «سیمون موروی» ایتالیایی و «پیوتر موروسکی» لهستانی موفق به نخستین صعود زمستانی شیشاپانگما شدند. پیش از آنها «ژان کریستف لافائل» فرانسوی درماه دسامبر به شکل انفرادی این کوه را صعود کرده بود که در تقویم نپالی نخستین ماه از فصل زمستان محسوب می‌شود، اما هیچگاه ازسوی پایگاه اطلاعات و آمار هیمالیا به عنوان صعود زمستانی پذیرفته نشد.
چند سال بعد از آن صعود موروسکی در دائولاگیری با سقوط به شکاف جان باخت، اما «سیمون مورو» همچنان کوهنوردی می‌کند و با صعود زمستانی ۴x۸۰۰۰ متری هفته قبل بدلیل بیماری از صعود ماناسلو انصراف داد تا همچنان زنده بماند.
به واقع «سیمون مورو» که در تصویر دست‌هایش را به نشانه زندگی بازکرده، نماد کوهنوردی زمستانی است.
بجنگ، زنده بمان و زندگی کن
در آن سال‌ها صعود زمستانی در قله‌های ۸۰۰۰ متری تقریبا برای مدتی فراموش شده بود، اما با اولین صعود زمستانی شیشاپانگما در سال ۲۰۰۵ ما («پیوتر موراوسکی» و من) بازی را دوباره راه اندازی کردیم و عصر جدیدی آغاز شد.
به نظر من، آن بازی‌ها هنوز تعطیل نشده‌اند.
امروز چیزهای زیادی برای جشن گرفتن داریم.
«سیمون مورو»
