باشگاه های کوهنوردی در تهران شرایط بسیار سخت و پیچیده برای عضوگیری دارند.
تعدادی شون برای عضوگیری تست های ورزشی عجیب و غریب دارند و تعدادی هم دریافت مبلغ زیاد برای ورودی و هزینه ی بالا در شهریه را جلوی پای علاقه مندان میزارن و تعدادی هم خیلی راحت میگن ما کوهنورد عادی نمیخوایم و عضو نمیگیریم.
نمیگویم هزینه نگیرند چون اداره باشگاه هزینه هایی داره و شاید عده ای هم درآمد زندگی شون باشه و قطعا باید مبلغی بابت شهریه بگیرند اما آن مبلغ باید مبلغی منطقی و مناسب باشد و این که کوهنوردان را در ابتدا مجبور به گذراندن دوره های آموزشی مقدماتی کند منطقی و درست هست اما اگه شرایط چیزی غیر از اینا باشه به نظرم درست نیست. فعالیت کوهنوردان در باشگاه ها هم به نفع کوهنوردان هست و هم باشگاه ها و هم هیئت های کوهنوردی و همچنین امدادگران کوهستان چون تا حد زیادی از بروز حوادث پیشگیری خواهد شد.
قطعا شرایط سخت و پیچیده ی باشگاه ها باعث رانده شدن کوهنوردان از آن ها خواهد شد. شاید علت رشد گروه های تلگرامی و واتساپی که بدون هیچ تجربه و مجوز و مسئولیتی، اقدام به اجرای برنامه های کوهنوردی می کنند همین باشد.
از فدراسیون محترم و ادارات کل ورزش و جوانان انتظار می رود نظارت جدی روی این قضیه داشته باشند. در پایان روی سخنم با باشگاه های کوهنوردیست که سخت نگیرید به کوهنوردان علاقه مند در باشگاه های دارای مجوز اجازه فعالیت دهید.
درددل یک کوهنوردی جوان و علاقمند
ارسالی به انجمن پزشکی کوهستان ایران
