منطقه: شیرکوه واقع در جنوب شهر یزد
ارتفاع: ۴۰۵۰ متر
تاریخ برگزاری: آبانماه ۹۵
برگزار کننده: انجمن کوهنوردی دانشگاه صنعتی اصفهان
کوهها و پیمایش آنها، درسهای بزرگی به انسانها میدهند. این بار تیمی از دانشجویان دور هم جمع شدیم تا کلاس درس متفاوتی را تجربه کنیم، کلاس درس شیرکوه!. کلاسی که خبر از استاد و دانشجو و مشق امتحان نیست! معلم تو، طبیعت است و مشق تو، بردباری، استقامت و ایثار. کلاسی که افتادن در آن مفهوم ندارد و غیر ممکن است کسی وارد این کلاس شود و درسی نیاموزد.
شروع سفر به شیرکوه
کلاس درس ما از شب یک روز زمستانی از دانشگاه صنعتی اصفهان شروع شد. همگی سوار بر اتوبوس و رهسپار جاده شدیم. از شهر تفت واقع در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر تاریخی یزد گذر کردیم و به روستای ده بالا رسیدم. هنوز چند ساعتی به روشنی آسمان مانده بود که از اتوبوس پیاده شدیم، بندهای کفش را بستیم، کمربندها را محکم کردیم، کوله ها را بر دوش انداختیم و قدم به سوی فتح شیرکوه برداشتیم. شروع کوهنوردی از ارتفاع ۲۶۰۰ متر از سطح دریا شروع شد و ایمان داشتیم که به ارتفاع ۴۰۷۵ متر قله خواهیم رسید.
هرچه به جلو پیش میرفتیم، آسمان هم همپای ما پیش میآمد و پرده پرده رنگ خود را عوض میکرد تا مسیرمان را روشن کند. چیزی از پیمایش نگذشته بود که شیرکوه اولین هدیه اش را به ما داد. گویی انتظار ما را میکشید و به آسمان سپرده بود که این هدیه را برای ما آماده کند و آن هدیه، لحظه طلوع خورشید بود. رنگ آسمان قرمز و گرم شده بود و با ابرهای زیبا تزیین شده بود که نشانه ای از میزبانی گرم و مهربان شیرکوه بود. حضور در چنین شرایطی را نه دوربین ها حتی با فوتوشاپ قادر اند زیبایی آن را به تصویر کشند و نه کلمات توانایی آن را دارند که شکوهش را توصیف کنند.
در این لحظه مدتی درنگ کردیم و به عظمت آسمان خیره شدیم. دو صد افسوس که لحظه کوتاهی بود! تماشای این لحظه مرا به یاد روز اول کلاس اول دبستان انداخت. روزی که معلمان دلسوز، برای به دست آوردن دل کلاس اولیها به آنها گل میدهند و سپس درس را شروع میکنند.
دیواره های سنگی عمودی و مرتفع
پس از مشاهده طلوع خورشید و صرف صبحانه، مسیر پیمایش را ادامه دادیم. در این مسیر از کنار دیواره های سنگی عمودی و مرتفع عبور کردیم. وقتی کنار این دیواره ها بودم به این فکر می کردم که چه قدرتی این سنگها را تشکیل داده و چگونه به این منظمی سنگهایی به این عظمت در کنار هم قرار گرفته اند. آیا انسانها که مدعی اند اشرف مخلوقات اند و برجهایی چند صد طبقه میسازند، توانی ساختن چنین کوههای را دارند یا تنها بلدند کوهها را تخریب کنند؟ شیرکوه، گویی تفکراتم را میشنید و پاسخی که داد این بود که انسانها هیچی نمیدانند و فکر میکنند همه چی میدانند. به خاطر همین است که خیلی مغرورند.
دیواره که تمام شد، نوبت به سخت ترین قسمت مسیر صعود رسید، دره نجیب! این تنگه شیب تند و مسیر طولانی دارد. عبور از این مسیر، علاوه بر سنجش نیروی جسمانی، قدرت اراده را تقویت میکند. به نظر میرسد قسمت اعظم شهریه کلاس در این مکان پرداخته میشود و از نظر من بالاترین بازده کلاس نیز در همینجاست. جایی که میبینی هم تیمی های قوی تر، به کمک کسانی که خسته تر اند میروند و همه صبر میکنند که با هم صعود کنند.
پناهگاه
با پایان یافتن دره نجیب، مسیر تا پناهگاه با شیب ملایم تا پناهگاه ادامه دارد. به پناهگاه که رسیدیم، گلویی تازه کردیم و کمی استراحت کردیم تا برای صعود قله آماده شویم. پناهگاه شیرکوه، یکی از بهترین و تمیز ترین پناهگاههایی بود که من تا به حال رفته ام. باید بنا به سهم خودم، از کسانی که این پناهگاه را ساختند و تمام کوهنوردانی که در تمیز نگه داشتن آن تلاش کردن، تشکر کنم.
مسیر پناهگاه تا قله، مسیر مشکلی نبود. اما وزش باد سرد صعود را سخت میکرد. سرانجام توانستیم به قله برسیم و آنجا عکس یادگاری بگیریم. وقتی به قله رسیدیم هر یک از دوستان گوشه ای نشسته بود و به چیزی ذهنش را مشغول کرده بود. به نظر میرسید گویی شیرکوه روی قله برای هرکس کلاس خصوصی برگزار کرده و متناسب با هرکس درسی به او میدهد. من به پایین دست خیره شده بودم و به این فکر میکردم که چقدر زمین کوچک است و ما آدمها چه کارها نمیکنیم و چه وقتهایی صرف میکنیم که خانه ۱۰۰ متری خود را ۱۱۰ متر کنیم!
کلاس درس روی قله تمام شده بود. نوبت به آن رسیده بود که به پناهگاه برگردیم و دلی از عزا در بیاوریم. سردی هوا باعث شده بود که بعضی از مواد غذایی یخ زده باشد. اما هرچه بود، در چنین شرایطی دور هم غذا خوردن بسیار لذت بخش بود. پس از صرف ناهار، یک عکس دست جمعی گرفتیم و بازگشت را آغاز کردیم. به انتهای مسیر که نزدیک میشدیم آسمان نیز با ما همراهی میکرد و این بار پرده پرده تیره تر میشد. میگفت داریم به انتهای کلاس درس نزدیک میشویم. کلاس که تمام شد. سوار اتوبوس شدیم و به خاطرات و منظره های فراموش نشدنی راهی خانه گشتیم.
نویسنده گزارش: میلاد عبدالهی
اسامی تیم
حسام اشراقی (سرپرست)
ایمان احمدپور (مربی)
سروش امینی
محمد امامی
مسعود کریمی
میلاد عبدالاهی
حمیدرضا جباری
پویا برزو
امیر افیونی
سینا بهزاد جزی
مسیح گلبخش
امین نقوی
مهرداد خانزاده
مسعود کریمی
سید یعغوب اشکوفراز
کاظم باغبانی
علی عباسیان
مهران شمس
مهدی نیکخوی
