فصل بهار و تابستان فرصت مناسبی برای رفتن به دل كوه و جنگل و یك تفریح تمام عیار برایتان مهیا شده تا ساعاتی را همراه خانواده و در دل طبیعت به دور از هیاهوی شهر به آرامش برسید. برای برداشتن وسایل لازم و رفتن به گردش حتما به همه مواردی كه باعث میشوند بیشتر به شما خوش بگذرد، فكركنید اما آیا به خطرات و حوادث احتمالی این طبیعتگردی هم فكر میكنید؟ آیا فكر میكنید كه لازم است وسایلی را هم برای پیشگیری یا مواجهه با خطرات احتمالی به همراه داشته باشید؟
از قدیم گفتهاند: حادثه خبر نمیكند؛ نمیتوانیم انتظار داشته باشیم كه چون به تفریح آمدهایم پس خطر از ما دور است. برای اینكه تعطیلات خوبی داشته باشید و حسابی به شما خوش بگذرد، در این مطلب مهمترین نكات ضروری برای مواجهه با خطرات احتمالی طبیعتگردی را برای شما یاد آور می شویم.
خطر رودخانه را جدی بگیر
بیماریهایی كه از آن به عنوان بیماریهای محیطی یاد میكنیم، آن دسته از بیماریهایی هستند كه خطرات طبیعت را هم شامل میشوند. بسته به محیطی كه افراد برای تفریح و طبیعتگردی به آنجا سفر میكنند، تنوع این خطرات هم گستردهتر میشود. یكی از این خطرات ناشی از محیطهای طبیعی شامل غرقشدگی یا شبهغرقشدگی است كه از جمله مواردی به شمار میرود كه در فصول گرم بیشتر شاهد آن هستیم.
بیشتر غرقشدگیها یا شبهغرقشدگیها در آبهای شیرین اتفاق میافتد؛ یعنی رودخانههایی كه جریان تند دارند، عمیق و در دسترس گردشگران هستند. عمده گردشگران در فصول گرم سال بیپروا به رودخانههای اطراف شهر وارد میشوند و خطرات زیادی را برای خود به جان میخرند. اغلب این تصور وجود دارد كه رودخانه كم عمق است و خطری ندارد، بنابراین افراد به راحتی خود یا فرزندانشان را برای تفریح و شنا به رودخانه میفرستند اما باید بدانید كه اتفاقا خطر این نواحی به دلیل جریان تند، بیشتر است.
مزه هر گیاهی را امتحان نکنید
در فصولی كه هوا برای تفریح و روییدن انواع و اقسام گیاهان مناسبتر است، بیشتر شاهد مسمومیتها خصوصا در مكانهایی مثل جنگلها هستیم. در مورد گیاهان هم نقاط مختلف ایران تنوع زیستی زیادی دارند كه شاید بسیاری از این گیاهان را نشناسیم. گاهی به صرف ظاهر یك گیاه یا شباهت آن با انواع خواركی آن، تصور میكنیم كه جزء گیاهان خوراكی محسوب میشود و آن را مصرف میكنیم؛ به این امید كه چون از جنگل به دست آمده احتمالا خطر آنچنانی ندارد.
اما باید بدانید كه بسیاری از گونههای گیاهی كه ظاهرا خوراكی به نظر میرسند، سمی بوده و مسمومیتهای پوستی یا غذایی ایجاد میكنند. سادهترین و ابتداییترین مسمومیتی هم كه در این زمینه ایجاد میشود، مسمومیت با انواع قارچهاست. باید بگویم گاهی سادهترین گیاهان، از یك پیچك ساده گرفته تا یك دانه ساده گیاهی ممكن است سمی بوده و حتی با لمس آن صدمات و جراحتهای شدید پوستی حتی در حد سوختگی درجه دو ایجاد كنند. گزنه كه مشهورترین مثال است با اندك لمس توسط افراد، تاولهایی مانند آنچه در سوختگی درجه دو میبینیم، ایجاد میكند. علاوه بر این مواردی را شاهد هستیم كه افراد خصوصا كودكان ممكن است گیاهی را میوه بدانند و آن را مصرف كنند مثل دانههایی كه شبیه آلبالوهای كوچك خصوصا در جنگلهای شمالی ایران هستند كه به آن توت فرنگی سمی میگویند كه نباید مصرف شوند.
گیاه خرزهره هم كه كمتر مورد استفاده قرار میگیرد، حاوی سمومی است كه بهطور واضح كشنده قلب است؛ بنابراین گونههای بسیار متنوع گیاهی را به عنوان یك گردشگر ممكن است در اطراف خود ببینید كه تصور كنید ضرری ندارند اما طیف وسیعی از آسیبرسانیهای سمی را ایجاد میكنند. پس لازم است به سادگی به هرچیزی كه در طبیعت میبینید، اعتماد نكرده و تفریح خود را با یك آسیب جدی و جبرانناپذیر نابود نكنید.