پایە کوە: زمینی کە نسبت به پیرامون خود به طور مشخص برجستە تر بوده ودارای دامنە های شیبداری باشد.
ارتفاع دقیقی برای آن تعریف نشده است ولی حدودا ۶۰۰متر از اطراف خود بلندتر باشد کوه مینامند.
پایە قله: بلندترین نقطه هر کوه را قله مینامند ، ممکن است در بالای برخی از کوەها چند قله هم ارتفاع وجود داشتە باشد.
در مورد کوه هایی کە راس آن دویا چند قله ناهم ارتفاع وجود دارد ،قله بلندتر را قله اصلی و قله های کوتاە تر را قله فرعی مینامند.