تمام کوهها
خاطراتیست از تو در خیالم
و همچون
پرنده ی بی آشیان
آغوش کوه را ، خانه ی خود کردم
خیالت را دوست دارم در پس خاطره ها
در درونم ، بُغضِ بی رحمی ست
اما با خیالت
قله های سیمرغی را پشت سر میگذارم
بی اختیار
در دم و بازدم نفس هایم
همیشه ، تو را کم میارم
کاش طنین گام هایت ، دوباره می پیچید
در دل کوه
عکس سعید حاجی زاده