اين پديده و پديده‌هاي ناشي ازآن مانند تگرگ، آذرخش، گردباد، سيل و… از مخرب‌ترين و پرتلفات‌ترين پديده‌هاي جوي مناطق کوهستانی ايران است. ازجمله پرتلفات‌ترين توفان‌هاي تندري كوهستاني ايران، سيل ۱۳۷۷ماسوله، تهران و البرز در سال ۱۳۹۴، لواسان۱۳۹۷، و سيل خرداد۹۷ روستاي كاكرود در اشكورات گيلان است. اين پديده يكي از مخاطره‌هاي جوي ايران به‌ويژه درمناطق كوهستاني طي فصل بهار و تابستان به ویژه در روزهای گرم هستند و يكي از خطرناك‌ترين پديده‌ها براي كوه‌نوردان، طبیعت‌گردان و به‌ويژه دره‌نوردان است. محيط جغرافيايي كه دره‌نوردان در آن حضور دارند به‌دليل شرايط خاص توپوگرافيكي و هندسي عملاً در زمان رخ‌داد اين پديده، تونل مرگ محسوب مي‌شود. توجه به شرايط شكل‌گيري اين پديده، دقت و خوانش صحيح پيش‌بيني‌هاي جوي و توجه به شواهد محيطي و مقوله حال‌بيني، شايد يكي از معدود راه‌هايي باشد كه بتوان از تلفات سهمگين اين پديده كاست. يكي‌از شاخص‌ترين ضايعات رخ‌داده در اين زمينه، واقعه دل خراش دره «اندرسم» است كه به فوت ۱۱ دره‌نورد در مرداد ماه ۱۳۸۴ انجاميد.
توفان‌تندری پدیده‌ای محلی است که آذرخش و تُندر (رعد) ایجاد می‌کند و می‌تواند شامل ابر منفرد باراکومه‌ای یا خوشه و یا ردیفی از ابرهای توفانی باشد. توفان تندری زمانی شکل می‌گیرد که هوای مرطوب و ناپایدار از سطح زمین صعود کند. این صعود ممکن است به دلیل گرم شدن زمین، یا به صورت واداشته (اجباری) بر روی سطح جبهه یا ناهمواری‌ها و یا حرکت‌های صعودی ناشی از همگرائی جریان‌های افقی هوا باشد. از آنجائی که توفان‌های تندری به شکل قائم گسترش می‌یابند، گستره افقی نسبتاً محدودی داشته و در امتداد باد جابجا شده و دارای عمر کوتاهی هستند که ممکن است از ده دقیقه تا چندین ساعت طول بکشد.
توفان‌های تندری اغلب با باران‌های رگباری و جَست‌بادها همراهند و ممکن است تگرگ یا برف نیز به همراه داشته باشند. این توفان‌ها به فراوانی در تابستان رخ می‌دهند، اما در زمستان در عرض‌های میانی نیز گاهی‌اوقات در توفان‌های برفی صدای تُندر شنیده می‌شود. توفان‌های تندری پدیده رایجی در مناطق کوهستانی هستند.
طرح واره ساده و زیبا نشان می دهد که چقدر علت شکل گیری این پدیده در مواردی می تواند اینقدر محلی و غافلگیرکننده باشد، چرا پیش بینی اش در کوهستان مشکل است.
