حرفی برای گفتن …

بانوان وجایگاه خالی ………..در طول تاریخ کوهنوردی کشور گر چه بخش بزرگی از فعالیت ها ورزشی وکوهنوردی بدلیل فرهنگ بر خواسته از جامعه خواسته وناخواسته به هر دلیل به نام اقایان رقم خورده ومنجر به کسب افتخار آنان شده است ٬ اما این پیش قراولی مردان که ناشی از آزادی عمل و باورهای اجتماعی است دال بر ناتوانی ویا غفلت بانوان در توانمندی و حضور در میادین ورزشی نیست .در بسیاری از موارد مشاهده شده مشارکت در برنامه های جمعی وانفرادی وصعودهای شاخص به مراتب بانوان سرآمد وبا انگیزه بوده٬ چه بسا در برخی مواقع در شرایط مساوی وبرابر شاید از مردان سبقت گرفته وتوانمند تر نیز باشند٬در کشور ما بر حسب عادت و فرهنک کاذب بظاهر مرد سالاری در مطالب ونوشته ها ومکاتبات کمتر به حضور بانوان اشاره شده است٬ شایان ذکر است در طول سال های اخیر وتاریخ کوهنوردی درصد قابل توجهی از بانوان در اردوها وصعودهای داخلی وخارجی حضور و مشارکت جدی داشته ودر موارد متعدد سرپرستی برنامه وهمراهی تیم با بانوان بوده است٬ در همین رابطه به مراتب مشاهده شده که بانوان با خونسردی وملاطفت نسبت به همنوردان وهمراهان خود را در مسیر کوه ودر شرایط سخت حمایت کرده و از نظر عاطفی اثر گذار بوده اند . در تاریخ کوه نوردی ایران وجهان جایگاه بانوان گر چه بشایستگی یاد آوری نشده اما بی شک منزلت والا وشایسته این قشر در عرصه پر فراز ونشیب این رشته به نیکی یاد می گردد ٬همچنین در صعود به قلل شاخص ایران وهیمالیا بانوانی بوده اند که جان شیرین خود را از دست داده اند ٬ از اینرو آنچه حایز اهمیت و به عنوان عامل باز دارنده در موفقیت بانوان متاثر می باشد ٬ هجمه محدودیت های محیط پیرامون وزندگی اجتماعی است که همواره به عنوان تهدید ومانع پیشرفت ونقش آفرینی بانوان در میادین ورزش وعرصه کوهنوردی سبب تضعیف روحیه بانوان وعدم نام آوری آنان نسبت به مردان شده است ٬ یاد آوری این نکته نادیده گرفتن توانمندی آقایان واسباب دلخوری آنان نیست که اگر چنانچه همکاری ونقش بانوان به عنوان پشتیبان وحضور در منزل ومحل کار ونیز در مقاطع مخلتف قبول مسئولیت اجباری آنان در خانه داری و حضور در غیبت مردان یکی از عوامل موفقیت و اطمینان خاطری برای آقایان در صعود به قلل و انگیزه بیشتر در برنامه های کوهنوردی می باشد .توانمندی ونقش ویژه بانوان در حفظ وحراست از زندگی وتحمل سختی ها٬ همکاری صادقانه وحسن نیتی است که بندرت باز گو شده وبانوان نیز حسب فرهنگ بر خواسته از جامعه از حقوق حقه خویش محروم و لب فروبسته اند٬ ماحصل کلام اینکه بخاطر بسپاریم در بیان مطالب ومناظره ها ونیز در ذکر سوابق یاد آور زحمات وتلاش های بانوان را در زندگی مشترک وفعالیت های ورزشی در ساماندهی خانواده وشریک بی کلک در کسب موفقیت کنار خود حس کرده وحدود انصاف را رعایت نمایم .