خطرهای محیط در صعود به قله دماوند

۱.سرما

در زمستان، در هنگام طوفان و کولاک، در میانه ارتفاع کوه درجه حرارت به ۴۰ درجه سانتی گراد زیر صفر می رسد. چنین دمای پایینی به جهت و سمت دامنه کوه نیز بستگی دارد. رخ شمالی سردترین مسیر دماوند است و دمای هوا گاهی به منهای ۵۰ درجه سانتی گراد می رسد. مسیر جنوبی دومین نقطه ای است که سرما بر آن حاکم است زیرا تا ظهر و نیمی از روز در سایه قرار دارد. به همین دلیل کوهنوردی در چنین شرایطی تجربه و تجهیزات ویژه خود را می طلبد و کوهنوردانی که این موضوع را در نظر نمی گیرند به سادگی با مشکل یخ زدگی اعضای بدن و قطع آن روبرو می شوند.

۲٫ طوفان، مه و باد

هرم آتشفشانی دماوند در فضای آزاد قرار گرفته است و طوفان از هر سمت به آن حمله می کند و مانع عبور رطوبت هوا از شمال و غرب می شود. در نتیجه اطراف قله را کلاه ابری فرا می گیرد. در چنین حالتی ریزش برف و تگرگ یا وزش باد امکان پذیر است. این شرایط نیز برای کوهنوردان خطرناک است. در زمستان به ویژه در سمت غرب کوه طوفان و باد زیاد است و مه و ابر سبب گم کردن راه می شود.

۳٫ بهمن

وزش باد سبب جابجایی برف و انباشته شدن آن در چاله ها می شود که سبب ریزش بهمن می شود؛ به ویژه در آخر زمستان و ابتدای بهار در سمت جنوب احتمال ریزش بهمن وجود دارد. سقوط بهمن در دماوند زیاد رخ می دهد و به همین خاطر آشنایی و شناسایی مسیر بهمن برای جلوگیری از خطر ضروری است.

۴٫ ریزش زمین، سنگ و گل و لای

با آغاز تابستان و ذوب برف ها، این خطر از هر زمان دیگری بیشتر است، به ویژه در قسمت غربی که مواد سنگی غیرثابت و تثبیت نشده، با کوچک ترین فشار به سمت پایین سرازیر می شوند. در بهار نیز در یخچال ها خطر ریزش سنگ وجود دارد، به ویژه در یخچال دوبی سل و سیوله.

۵٫ خطرهای جسمی در صعود به قله دماوند

دماوند همیشه به خاطر ارتفاع زیاد آن، برای کوهنوردانی که وضع جسمانی خوبی ندارند یا با شرایط تازه خو نگرفته اند، مشکلاتی را پدید می آورد. این افراد به بیماری ارتفاع مبتلا می شوند که به صورت سردرد، تهوع و یا سرگیجه نمایان می شود. با ایجاد چنین حالتی کوهنورد نمی تواند راه را ادامه دهد و مجبور است راه بازگشت را هرچه زودتر در پیش بگیرد.

دسترسی به بیس کمپ دماوند

برای رسیدن به کمپ اصلی دماوند که با نام پایگاه فدراسیون کوهنوردی در پلور نیز خوانده می شود، می توانید از جاده هراز به پلور برسید.

جاده هراز یا جاده ۷۷، به همراه جاده ۵۹ (کرج-چالوس)، مهم ترین جاده مسیر تهران – مازندران است. این جاده نزدیک ترین راه به قله دماوند است. جاده هزار یکی از زیباترین و تاریخی ترین جاده های جهان است که به انتخاب مردم ایران در سال ۱۳۸۹ زیباترین جاده ایران انتخاب شده است. این جاده کوتاه ترین مسیر تردد میان دو شهر تهران و آمل است.