به بهانه انتقال بقایای جسد کوهنورد ناشناس از دره یخار در تاریخ ۱۴۰۰/۸/۳۰ طی تلاش زیاد در کولاک شدید توسط “جواد چراغی” عزیز و تلاشگر ارزشمند امداد و نجات کوهستان منطقه دماوند “داود لشگری” به همراه توگو (سگ جستجوگر )…
شعر زیر تقدیم میشود به “جواد چراغی” عزیز:
بی تردید
حضور تو در بلندای کوهستان
همانجائیکه از سفیدی ِ برف
چشمْ چشمْ را نمی بیند
هنگامی که ماندن، فعل فیزیکی است
هرگز باور نداری به ماندن
عبور می کنی از دل طوفان ها
در تاریکی شب
و هُرم نفس هایت
آب میکند برف های کوهستان را
بودنت
دل هر کوهنوردی را گرم میکند
قرص میشود
قلاب دل به گام های محکم و استوارت
ساده می گویم همنورد
بی بهانه
پلنگ برفی، فقط تویی
نوشته از مهنازچالاکی
