مقایسه سوخت‌وساز کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها و تاثیر آن در کوهپیمایی
پروتئین، کربوهیدرات، چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی ، همگی از ملزومات موجود در تغذیه یک کوه‌پیما می‌باشند. در این میان اما یکی از نکات حائز اهمیت میزان اکسیژن و انرژی مصرف شده جهات فرایند متابولیسم و سوخت‌وساز و تبدیل مواد مغذی به انرژی مورد نیاز یک کوه‌پیما می‌باشد.
هرچند چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها هر دو از منابع تولید انرژی در ورزشکاران است اما توجه به نحوه و چگونگی متابولیسم آنها خالی از لطف نیست.
مقایسه متابولیسم کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها
کربوهیدرات‌ها دارای یک اتم اکسیژن به ازای یک اتم کربن می‌باشند و در نتیجه برای متابولیسم و تجزیه نیاز به یک اتم اکسیژن دارند، در مقابل چربی‌ها در شکل کامل خود، فاقد اتم اکسیژن می‌باشند و همین امر موجب می‌شود که برای متابولیسم و تجزیه نیاز به دو اتم اکسیژن در برابر هر اتم کربن داشته باشند، در نتیجه طی فعالیت‌های شدید بدنی که بدن نیاز به اکسیژن بسیار بیشتری دارد و بافت‌ها در معرض کمبود اکسیژن می‌باشند.
در مقیاس و واحد مصرف اکسیژن، شما با مصرف کربوهیدرات‌ها ۲۰% انرژی بیشتری از مصرف چربی‌ها بدست می‌آورید؛ یا به عبارتی انرژی و اکسیژن بسیار کمتری جهت فرآیند متابولیسم کربوهیدرات‌ها در شرایط سخت کوهپیمایی در مقایسه با چربی‌ها به هدر می‌رود.
هر چند همانطور که اشاره شد، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها هر دو از منابع تامین انرژی بدن می‌باشند.
اما از مقایسه موارد فوق چنین #نتیجه می‌گیریم:
• کربوهیدرات‌ها نیاز به اکسیژن کمتری در فعالیت متابولیسم و تبدیل به انرژی مورد نیاز بدن دارند.
• #کوه‌پیمایان به شدت درگیر انقباضات ایزومتریک هستند که نیاز به اکسیژن فراوان دارد، مصرف کمتر اکسیژن در فرایند متالوبولیسم مواد غذایی، اکسیژن بیشتری در اختیار عضلات قرار می‌دهد.
• کاهش اکسیژن‌رسانی به عضلات موجب درگیر شدن عضلات در فعالیت‌های غیر هوازی و در نتیجه اسیدیته شدن عضلات و ایجاد خستگی شدید خواهد شد، مصرف کمتر اکسیژن در فرایند متابولیسم موجب اکسیژن‌رسانی بیشتر به بافت‌ها و عضلات و دیرتر و کمتر خسته شدن آنها خواهد شد.
