مقصود از زندگی با کوه کیف و لذت است

مقصود از زندگی با کوه کیف و لذت است…
نشان دادن اخلاق کوهنوردی به عالم است
تا می توانیم باید غم و غصه را تو کوله جمع کنیم
روی قله رسیدیم زیر پا همراه غرور دفن کنیم

معلوم نیست فرداها باشیم و دوباره قله ناز کنیم
پس فخر به همنورد خود نفروشیم
خنده و عشق از روی محبت را ذخیره فردا نکنیم…
امروز عاشق باشیم
خنده کنیم
عشق بورزیم غم نخوریم
قدر لحظه هارو بدونیم
همدیگر را تو اوج قدرت گم نکنیم
شاخ نشیم برای هم
یاد بیاریم اولین باری که راه نشونمون دادن
کی بودن کجا بودن
ما الان کجایم و آنان کجاین
دلت گرفت از همنوردت
همون کهنه رفیق سفرت
بگذر از روی آب
نگاه کن به سرعت باد
به طلوع و غروب خورشید
که روزی شاید بگذرن از روی آب و تو نباشی
همراه باد شوند و تو نباشی
روز شود و شب شود و تو نباشی
کوله ات باشد و تو نباشی
و شاید تو باشی و یارت دیگر نباشد
ببخش و یاد بیاور لحظه های شیرین بودن را
همقدم شدن و رسیدن های با هم را
که روزی گرفتی دستش
که روزی گرفت دستت
و حال اگر نیست
تو باشی و خاطرات شادش