براستی عاشقان به سنگ و سنگنوردی انسان های فوق العاده ای هستند. زمانی در دههی شصت و هفتاد اکثر فعالیت ها و تمرین ها ی سنگنوردی روی دیواره فرهاد تراش بود ، اما در آن شرایط اجتماعی و فرهنگی نمی بایست روی این دیواره باستانی و کلاهک آن میخ ، رول صفحه و یا میانی هایی نصب می شد.درسته که بهترین سنگنوردان جوان با کسب تجارب فنی و بعدها در جامعه کوهنوردی و در رشته سنگنوردی تاثیر گذار شدند ،اما اگر واقع بینانه به این موضوع بنگریم انتقاداتی بر فعالیت سنگنوردی و کار گذشتگان هست.
با وجود این هنوز بعد از سالها هر زمان گذرم به بیستون می افتد به هرکول ، پهلوان افسانهای یونان باستان و به کتیبه بیستون که شکوهی بی نظیر از ایران باستان است با غرور می نگرم…
دیواره فراتاش یا فرهاد تراش به بلندای چهل متر و به عرضی طولانی، نشانی از تاریخ پر شکوه ایرانیان است که در این گوشه ازجهان تصمیم بر آن بوده که تاریخ ایران باستان را روی این دیواره به صورت سنگ نگاره حکاکی کنند اما فردا را چه تقدیر ی پیش آمده که این کار بزرگ به سرانجام نرسیده است جای بحث دارد.