همنوردم خسته ام قدری تودستم رابگیر

همنوردم خسته ام قدری تودستم رابگیر۔
کوله ام رابسته ام قدری تودستم رابگیر۔

پابه پایت آمدم تاپابگیرد مهرمان۔
عهد خودنشکسته ام قدری تودستم رابگیر۔

خسته بودم لیکن‌ازعشقت به کوهستان زدم۔
من تورا دلبسته ام قدری تودستم رابگیر۔

ساعتی دورازتوبودم خسته شدجان وتنم۔
زان به توپیوسته ام قدری تودستم رابگیر۔

بندتوبردست من ، بنددلم دردست تو۔
بندخودنگسسته ام قدری تودستم رابگیر۔

همنوردی باتوراهرگزنمی سازم رها۔
من برآن وابسته ام قدری تودستم رابگیر۔

از ریا وازتملق ذره ای در من مجوی۔
من از آنها رسته ام قدری تودستم رابگیر۔

من نه اهل لافم ونی دم به دم گویم چنین۔
زاهد ووارسته ام قدری تودستم رابگیر۔