وقتی مغرور اولین قدم را روی قله میگذارم
و خوشحالم از این صعود…
تازه میفهمم هیچ هستم در مقابل این همه عظمت..
تازه میفهمم گریه شوق چه لذتی دارد…
تازه میفهمم سجده کردن در ارتفاع چه معنایی دارد..
تازه میفهمم سکوت و تفکر بعد از صعود،چه غوغایی دارد..
گویا دو رکعت نماز عشق، اقامه کرده ام….
کوه،برای من آموزگار خوبی است
آموخته ام کوله ام را از توکل به یاد خدا پُر کنم..
و گِره حمایتم را به نام او،متبرک سازم…
کوهنورد یعنی تواضع..
و دیگر هیچ…
من یک کوهنورد هستم….