گروه اموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص بولت های مسیر سایلنس آدام اوندرا با درجه ۵.۱۵d منتشر نمود:
اختلاف بر سر رول کوبی کردن یا نکردن شکاف ها در بین سنگنوردان مسئله ای جهانی است. این مقاله توسط یکی از شکاف نوردان قدیمی آمریکا در سایت rei منتشر شده که در آن اعتراض شدید خود را به صعود سنگین ترین مسیر اسپرت جهان، یعنی سایلنس توسط آدام اوندرا بیان می دارد. شاید در بیان اعتراض خود اندکی اغراق کرده باشد، اما اصل موضوع همچنان ثابت است. اختلاف نظرات میان سنگنوردان به همین شدت است. مطالعه این مقاله، که یکی از ده مقاله پرخواننده سال ۲۰۱۹ سایت rei بوده است، برای علاقه مندان به این موضوع خالی از لطف نیست.
به تازگی فیلم صعود مسیر سایلنس (سکوت) آدام اوندرا را دیدم. شاید اوندرا طی صعودش در این مسیر فریادی نزد اما مطمئنا مادر طبیعت آهی بلند کشید. چون اوندرا در این مسیر می توانست ابزارگذاری کند، اما از بولت استفاده کرد. این مزخرف است. من، CrustyTradDad58، می خواهم آن بولت ها را بشکنم و در اینجا برای شما علتش را توضیح می دهم.
- شما در شکاف‌ها بولت نمی زنید
در دهه ۸۰ میلادی که من سنگ نوردی می کردم، ما در Apricot dome (اسم این گنبد را در هیچ کتاب راهنمایی پیدا نخواهید کرد ولی اگر بخواهید می توانم نقشه توپوگرافی آن را برایتان ارسال کنم) یک قانون نانوشته داشتیم که می گفت” اگر یک شکاف را با بولت سوراخ کنی، لاستیک های ماشینت را سوراخ می کنیم، اگر دوباره این کار را تکرار کنی، یک گونی سیب زمینی می آوریم و وقتی در قسمت های سخت آخر مسیر باشی با سیب زمینی هدف می گیریمت. “
منظورم این است که در آن زمان می دانستی که اگر روی شکاف بولت بزنی، این کار برایت عواقبی دارد. اما امروز هنگامی که در حال پخش پیش نمایش فیلمی از جنایتت هستی ،تشویق هم می‌شوی. واقعا چه بر سر سنگ نوردی آمده است؟
اوندرا مسیر سکوت را یک مسیر اسپرت می داند و کراکس مسیر را شکافی با درجه سختی ۵.۱۵ توصیف می کند. جالب است. من یک جای مناسب برای فرند شماره ۱می‌بینم، دقیقا در همان نقطه‌ای که اوندرا می چرخد و پایش را در آن شکاف کوچک می کند. در ادامه هم در همان نزدیکی دو جای بسیار مناسب و مستحکم برای فرند سایز ۵ وجود دارد. اما به جای آن، در نقطه کراکس اوندرا به اندازه‌ای بولت نصب کرده که اگر من و پدر بزرگم می‌خواستیم شیب منفی صعود کنیم آنقدر بولت نمی زدیم. اوندرا بهتر است مواظب الگوهایش باشد.
۲. مسیر بیش از اندازه بولت دارد
من متوجه این موضوع هستم که بعضی از سنگ ها را نمی توان با کیل یا اسکای هوک به طور ایمن صعود کرد و در این صورت بولت تنها انتخاب مطمئن خواهد بود. اما من در ویدیوی مسیر سکوت در طول ۴۰ متر حداقل ۱۲ تا بولت دیدم. اگر اوندرا می تواند کراکس مسیر با سختی ۵.۱۵d را صعود کند، پس نباید برای عبور از ۲۵ متر مسیر با درجه سختی ۵.۱۳d مشکلی داشته باشد. شاید اوندرا ترجیح می دهد در جایی که بدون دست استراحت می کند، برایش یک فنجان قهوه نیز سرو شود. چرا اوندرا سعی نمی کند مسیرهای Half Dome را آماده کند؟ او می‌تواند برای آن مسیرها نرده بگذارد و از هر توریست ۵ دلار هم پول بگیرد. نحوه‌ی بولت زدن اوندرا درجه مسیر را پایین آورده است. به طوری که از لحاظ ذهنی این مسیر را پسر دوساله‌ی من از پنجمین همسرم هم می تواند صعود کند. حتی مهم نیست پسر باشد یا دختر، چون موهایش به قدر کافی بلند است. اما تا آنجایی که یادم می‌آید او را رنگین‌کمان نامیدیم. بگذریم… روی فولوکس واگن مدل ۱۹۷۸ خودم استیکر دست‌سازی زده بودم که روی آن نوشته بود” پرچم فلت انگر بالاست” .
۳. اوندرا مسیر را مصنوعی صعود کرد
اوندرا برای آنکه صعود مسیر را کامل کند، حدود پنج الی شش دقیقه زانویش را در شکافی گذاشت (لاخ کرد) و استراحت کرد. برای آنکه بتواند این کار را انجام دهد، روی زانویش پدی لاستیکی و چسبنده پوشید. این پد ابزار صعود مصنوعی محسوب می شود. رفیق اگر زانویت درد می گیرد، می خواهی لباس مناسب به تو قرض بدهم؟ یا ترجیح می دهی اطلاعات بهتری برای دفعه‌ی بعد در اختیارت بگذارم؟ ۵.۱۵d ؟ به نظرم بیشتر شبیه ۵.۱۳d می آید.
۴. مسیر از ابتدا صعود نشد
نمی دانم سنگ نوردان از چه زمانی تصمیم گرفتند که نسبت به قوانین جاذبه بی تفاوت باشند، اما این طرز تفکر در Apricot dome هیچ وقت رایج نبوده است. شما فکر می‌کنید لیتون کور مسیر جغد در دره بولدر را قبل از رفتن به آنجا بررسی کرد؟ سنگ نوردی یعنی از پایین شروع کنی و به بالاترین نقطه برسی. اما اوندرا مسیر بی ارزش و آشغالش را از میانه‌ی راه شروع کرد و مبنای صعود را آنجا در نظر گرفت. بعد از این قرار است چه اتفاقی بیافتد؟ شاید یک بالابر بیاورد تا به وسط ال کاپیتان برسد و از آنجا به کلاهک بزرگ صعود کند. شاید بهتر باشد اوندرا کسی را استخدام کند تا برایش صعود کند، چون به نظر می رسد خودش علاقه ای به این کار ندارد.
۵. مسیر سکوت طرح ریزی شده بود
زمانی که داشتم فیلم کوتاه صعود اوندرا بر روی مسیر سکوت را می دیدم، فکر می‌کردم این احمقانه ست و مسیر هم چرت است. از آنجایی که اوندرا سال های زیادی را صرف این مسیر کرده، باید وقتی از بالا مانند رییس ها به پایین نگاه می کند منظره زیبایی ببیند. اما این طور به نظر نمی رسد. مسیر سکوت در حقیقت حتی تاپ هم نمی شود. مسیر در یک نقطه‌ی دلخواه در وسط سقف تمام می شود. آیا اوندار آنجا گم شد؟ یا شاید بولت هایش تمام شد؟ اصلا او کجا می‌خواست برود؟
مانند این می ماند که بخواهید به سوپرمارکت بروید اما در میانه راه برگردید، قبل از آنکه حتی چشمتان به آنجا بیافتد.
در اولین فرصتی که بتوانم، یک بلیط هواپیما می گیرم و به نروژ می روم و آن بولت ها را خرد می کنم و سپس مسیر را به شیوه ای درست صعود خواهم کرد. بعد از آن می نوشم و آهنگ استیلی دن را بلند می خوانم تا سر حال بیایم. آنقدر صعود می کنم که کوه ها به اتمام برسند، در نیمه های شب زوزه خواهم کشید و به سمت پایین فرود خواهم آمد تا ترمیم درست مسیر سکوت را جشن بگیرم. مسیری خفن که هیچ کس توان تکرارش را نخواهد داشت.
