بیماران سرمازده مانند بلوری ترک خورده هستند که هر حرکت تندی می تواند باعث شکستن آن ها شود. پس یا مصدوم بسیار آرام و با احتیاط رفتار کنید.
تکان ناملایم یا ضربه های ساده می تواند باعث مرگ این بیماران شود، خصوصاً مصدومانی که هوشیاری خود را از دست داده اند، این خطر بسیار بیشتر است.
هیچگاه مصدوم ناهوشیار را مرده نپندارید حتی اگر نبض و تنفس ندارد. این مصدومین گاهی چند ساعت بعد از ناپدید شدن علایم حیاتی نیز زنده می مانند.
برای درمان مصدومین هیپوترمی که بیهوش هستند ابتدا باید علایم حیاتی این بیماران را بررسی کرد و در صورت فقدان این علایم باید اقدام به احیاء قلبی_ریوی نمود و همزمان نیز تدابیر گرم کردن مصدوم را انجام داد. بهترین مکان برای گرم کردن این بیماران بیمارستان می باشد. لذا بهترین کار این است که فرد سرمازده را به مرکز درمانی انتقال داد.
در هر صورت بهترین کار برای این افراد حفظ علائم حیاتی کنترل مثلث سرمازدگی و رساندن ایشان به مرکز درمانی می باشد. به خاطر داشته باشیم در مصدوم هوشیار و بیهوش خطرناکترین اتفاق این است که پس از بهبودی دوباره دچار هیپوترمی شوند. هیپوترمی ثانویه از هیپوترمی اولیه خطرناک تر می باشد. بنابراین تداوم گرم کردن بیمار بسیار مهم است.
کارهایی که هرگز نباید انجام دهید
مراقب روش های انتخابی برای گرم کردن مصدوم باشید! در سال های گذشته، تماس پوست با پوست به عنوان وسیله ای برای گرم شدن مجدد توصیه می شد، اما نتیجه آن ممکن است به سمتی برود که درجه حرارت بدن همراه، شروع به کاهش کند. پس در هنگام استفاده از این روش مراقب باشید!
هرگز به مصدوم الکل ندهید، زیرا این امر باعث گشاد شدن عروق می شود و خون گرم از قسمت مرکزی بدن به اندام ها منتقل می شود، بنابراین بدن بیشتر خنک می شود. مصرف الکل و مواد مخدر ممکن است بدن شما را از داخل گرم کند، اما باعث انبساط رگ های خونی می شود که نتیجه آن، از بین رفتن سریع گرما از سطح پوست می شود.
علاوه بر این، استفاده از الکل یا مواد مخدر می تواند در قضاوت شما در خصوص نیاز به پوشیدن لباس گرم در شرایط آب و هوای سرد تأثیر بگذارد. اگر فردی در هوای سرد الکل مصرف کند، پس از بازگشت به حالت اولیه، احتمالاً به هیپوترمی مبتلا می شود.
برای گرم شدن مجدد، هرگز پوست صدمه دیده را مالش ندهید. با ماساژ آن قسمت، خون گرم از قسمت مرکزی بدن، به سمت پوست هدایت می شود و آن لحظه به جای گرم کردن مصدوم، می تواند صدمه جدی ای به اون ناحیه بزند.
پس از گرم کردن مجدد پا، راه نروید؛ شما باید حمل شوید. اگر مجبورید از خانه بیرون بروید، پاهای یخ زده را گرم نکنید، زیرا یخ زدگی می تواند دوباره عود کند.
اگر مطمئن نیستید که بتوانید از محیط سرما خارج و دور شوید، پاهای سرمازده را گرم نکنید، زیرا با پای سرمازده بدون احتمال آسیب بیشتر می توان برای مدتی کوهپیمایی کرد، ولی اگر پاها گرم شوند، درد شدیدی ایجاد می شود و راه رفتن بسیار مشکل می شود ضمناً بافتی که یک بار یخ زده و گرم گشته اگر در اثر بی احتیاطی دوباره یخ بزند آسیب بافتی به عضو بسیار بیشتر خواهد بود. در پناهگاه برای درمان سرمازدگی موضعی از آب گرم (۴۰ درجه سانتی گراد ) می توان استفاده کرد.
عوارض اگر بعد از چند ساعت یا چند روز، در محل سرمازده تاول ایجاد شد، از دستکاری آن خودداری کنید، زیرا سطح پوست تاول بهترین مانع برای جلوگیری از عفونت است. عارضه طولانی مدت سرمازدگی، حساسیت شدید پوست آن قسمت به سرما، تعریق و دردهای سوزشی است.
تاول ها را نترکانید (این خطر ابتلا به عفونت جدی را به همراه دارد)
در صورت ترکیدن تاول، آن را ضدعفونی کرده و آنتی بیوتیک تجویز شده مصرف کنید.
عواملی همچون ضعف و خستگی، بیخوابی، گرسنگی و تشنگی، مشکلات روحی مثل ترس، نامیدی و اضطراب باعث تشدید هایپوترمی می شوند.
جابجایی مصدوم
یک مصدوم با علائم متوسط در حال پیشرفت یا علائم شدید، هرگز نباید منتقل شود. زیرا احتمال آریتمی قلبی وجود دارد که می تواند منجر به ایست قلبی شود. اگر می توانید ضربان قلب را به وضوح تأیید کنید، این نشانه مطمئنی است که باید در همان جایی که هستید بمانید. ممکن است نتوانید نبض روی مچ دست یا گردن پیدا کنید. به یاد داشه باشید یک بزرگسال معمولی ضربان قلب در حالت استراحت بین ۶۰ تا ۸۰ ضربان در دقیقه خواهد داشت.
نبض، تنفس و گردش خون فرد را بسیار دقیق بررسی کنید. اگر تنفس متوقف شد، مصدوم را به پشت برگردانید و هوا را به دهان او وارد کنید، هر شش ثانیه یک بار نفس بدهید، تا زمانی که تنفس دوباره شروع شود. یادتان باشد که سر او را عقب نگه دارید. اگر قلب متوقف شود، CPR را شروع کنید.
در پایان
کوه ها در زمستان ها خیال انگیز و رؤیایی می شوند و به همان اندازه خطرناک و پر حادثه.
