سنگنوردان معمولا به قدرت و استحکام لوازم صعود از طناب گرفته تا کارابین کیل ها و فرنده و …. اطمینان کورکورانه ای دارند.
این اطمینان هم بخاطر استاندارد بودن این ابزار است اما آیا این لوازم همیشه در شرایط استاندارد قرار دارند؟
عمر ابزار مورد استفاده در صعود های فنی از زمانی آن ها در کارخانه تولید می شوند آغاز می گردد. بازبینی منظم ابزار قبل از هر صعود درست کردن شناسنامه برای آن ها هر چند ممکن است کمی وقت گیر باشد اما در برابر ایمنی که به کار می دهد بسیار ارزنده است.
سخت افزار ها مانند کارابین – فرند – کیل میخ و …… ( لوازم فلزی ) معمولا تا وقتی که اثرات قابل مشاهده آسیب فیزیکی نظیر ترک – فرو رفتگی یا عدم چرخش ( در قسمت های متحرک) بر روی آن ها دیده نشود قابل اطمینان هستند اما این امرباعث نی شود از توجه دقیق به اجزای آن ها خودداری کنیم .
حد اقل هر شش ماه یکبار نمام ابزار فلزی خود را با دقت بازبینی کنید.
پین های اتصال زبانه کارابین –نباید شل شده باشند. اگر زبانه بخوبی بسته نمی شود شاید محور کارابین خم شده . آن را چک کنید . در غیر اینصورت چند قطره روان کننده به مفصل های کارابین بزنید.گرد و خاک شکاف ها دشمن شماره یا فرند ها محسوب می شوند. قسمت لغزان فرند هنگام کشیده شده دسته اش باید بخوبی بازی کند. گرد و خاک بمرور باعت کاهش این دامنه حرکتی می شود.
سیم بکسل محمور فرند هم نباید زده دار باشد. الیاف فلزی ه این رشته را می سازنند به مرور زمان در سایش در برابرسنگ ها فرسود و گسسته می شوند . در صورت مشاهده چنین علامتی فرند را باز نشسته کنید.