به گزارش خبرنگاربام نیوز، مردم قدیم دارآباد پیشتر در جایی دیگر در جنوب ازگل و شرق سوهانک سکونت داشتندونام ان محل کهنه دارآباد میباشد .ولی در پی خشکسالی آن زمینها را واگذاشتند و به جای کنونی دارآباد کوچیدند.
نام دارآباد پس از ساختن کاخی در زمان مظفرالدین شاه قاجار در این آبادی، به شاهآباد دیگرگون شد ولی بعدها دوباره نام پیشین به آن بازگردانده شد. هنوز کاریز(قنات) این محل به نام شاهآباد معروف است.
گفته میشود پزشکان فرانسوی به خاطر بیماری آسم مظفرالدین شاه دارآباد را برای درمان بیماری به واسطهٔ آب وهوای خوبش مناسب دانستند. در ساختمان و زمینهای کاخ، در زمان رضاشاه در سال ۱۳۱۲ هجری خورشیدی بیمارستان مسلولین ساخته شد.از دیگر عمارتهای قاجاری که نزدیک به کاخ شاهی ساخته شده است عمارت فخرالدوله میباشد.
کوههای دارآباد که دو سوی این دهکده را دربر گرفتهاند رشته اصلی توچال است که از دامنه شرقی آن تا قوچک ادامه دارد. مَرغزارها یا مراتع شمالی آن از توچال به این شرح است: شهربانوکشک – کمردگور – تخت شاه – الش گا – چپدره – کلنو – توپز بلند- چال مگس – بند چلچلا – فراخسینه – سیردورو – درازلش – میردلو – پهنه خرگوشنو. و در بخش جنوبی: پیازچال – دره وزوا – عرقچینک – خوشچال بالا- خوشچال پایین.
دارآباد دو رودخانه دارد به نامهای «دارآباد» و «کهنه دارآباد» که در جایی به نام «سیر دورود پایین» به هم میپیوندند و رودخانه دارآباد را تشکیل میدهند.
میدان داراباد تهران در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد.
موزه تاریخ طبیعی دارآباد که از موزههای خوب ایران است نیز در دارآباد واقع شدهاست.
قلل معروف دارآباد : قله دارآباد (۳۱۷۰ متر) ، قله سیاه بند (۳۳۲۰ متر) ، قله چپ دره (۳۱۸۰ متر) ، قله چمبره بند (۳۱۶۰ متر) ، قله تنگ چال (۲۷۵۵ متر) ، قله عرق چین (۲۵۳۰ متر).
چشمه های معروف دارآباد : چشمه دراز لش ، چشمه جهان ، چشمه سیر دورو پایین ، چشمه کلنو ، چشمه نارون.