در ستیز با اوست که دل میپرورد. در زندان مهیب اوست که آزادی را میشناسیم. شیطان نیاز به خداوند را در جان ما میآفریند و قوت میدهد. مائدههایی که بی رنج بر سر سفره گسترده در زیر دستمان مییابیم، همه دست پخت شیطان است. مگویید شیرین است؛ مگویید رنگین است؛ این طبّاخ حسود و کینه جو شیرین میپزد و رنگین میسازد تا بر سر سفرهمان نگاه دارد؛ تا از سفر بازمانیم. او از یک گام برداشتن ما بیمناک است. گل رسوبی! این سهم اوست در سرشتن ما!