روز کوهنورد !!
هر روز ، روز شماست کوهنوردان
خورشید و ماه هر روز از بلندای کوههای سبز ، طلوع و در ورای کوههایی سرخ،غروب می کنند
کوههایی که رد پای بیادماندنی شما بر پیکرشان حکاکی شده است
کوههایی که نوای شما را می شناسند
کوههایی که عطر کوله پشتی شما را همیشه بیاد دارند
تپه ها،کوهها،دره ها و همهٔ فراز و نشیبها با آوای گام هایتان در سکوتی سکرآور به خواب میروند
خودمانیم….
کدامیک از ما بوی گل”چویل” را با این عطرهای ساختگی عوض می کنیم؟
کدام یک از ما مست خوانی کبک بهاری را با آن قسمت از موسیقی بی محتوا جایگزین می کنیم؟
چه هورایی بهتر از پژواک نوای پرندهٔ “کمرکلی” در میان تنگه ها ما را به آرامش می رساند؟
کدامیک از ما برف بازی کوه را با این برف شادی مصنوعی و ظاهری معاوضه می کنیم؟
اوج شادی ما در شبهای پر ستاره کوهستان است
هیچ ورزشکاری به اندازه یک کوهنورد ستاره ندارد
شبت پر راز و رمز
پگاهت نوید بخش آزادی
روزت سرشار از امید
و غروبت بر تارک ابرهاست
می دانید چرا برای شما هورا
نمی کشند؟ … دست نمی زنند؟
مدالی به شما داده نمی شود؟
و تشویق نمی شوید؟
چون روح شما از هیاهو بیزار است
چون شما خانه بدوشان
بلاجویان کوه و جنگل هستید
مگر کسی برای ستارگان؛
برای ماه و خورشید که هر روز می آیند و می روند دست می زند؟
مگر کسی به آنها فکر می کند؟
خیر…..؛
اما باز خورشید همچنان نور میدهد و
گرمای مهرانگیزش را رایگان به همگان می بخشد
ستارگان،آسمان را زیبا جلوه میدهند
و ماه،صفت زیبایی و زیبا رویانِ کوهنورد است
بگذارید کوهنوردان در گمنامی بمانند
این خصلت کوهنورد است
چون کوهنورد از شهر… قیل و قال …
و از هر آنچه زرق و برق دارد و فریبا و فریبنده هست ، دوری می جوید
این راهِ گمنام،اما خوشنام زیستن است.
این راه گمنام است
اما گمراهی نیست
همنوردانِ آفتاب سوخته
همنوردان خیس از مه پگاهان
هر روزتان فرخنده باد
