فرض کنید با یک گروه کوهنوردی قصد صعود به یک قله را دارید و شما نیز فردی آماتور در این زمینه هستید، در این صعود یک کوهنورد حرفه‌ای چه برخوردی با شما خواهد داشت:
همیشه پشت سر شما قدم بر می‌دارد، زیرا در صورتی که جلوی شما حرکت کند شما مجبور می‌شوید به دنبال او بدوید و این باعث آزار شما می‌شود.
در طول مسیر از او فقط تحسین و جملات انگیزشی در مورد خودتان می‌شنوید، تا احساس کمبود و آماتور بودن خود را فراموش کنید.
در ارتفاع معمولا افراد با اینکه نیاز حیاتی به غذا و کربوهیدرات دارند، اما بیاشتها می‌شوند. در این موقعیت و زمانی که او این موضوع را در شما احساس می‌کند، شما را به خوردن خوراکی تشویق کرده و در صورت امتناع شما، غذا و خوراکی خودش را به شما تعارف خواهد کرد و شما را دوستانه مجبور به خوردن آن می‌کند و البته بدون اینکه شما دلیلش را متوجه شوید.
در صورتی که حس کند شما خسته شدید و یا از نفس افتادید شروع به صحبت کردن با شما می‌کند، به طوری که مدت زیادی سختی مسیر را از یاد ببرید و حواس‌تان به گفته‌های او معطوف شود.
در طول مسیر هر جایی که نیاز باشد روش‌های صحیح کوهنوردی و تکنیک‌های آن را دوستانه و محترمانه به شما آموزش می‌دهد.
توجه زیادی به محیط‌زیست و نریختن و جمع‌آوری زباله دارد و شما این موضوع را به وضوح در این فرد می‌بینید.
در مواردی که نیاز به کمک فیزیکی و حمایت داشته باشید، با دقت خاصی حتی با بدن خود از شما محافظت خواهد کرد.
به هیچ وجه با شما مثل یک کوهنورد آماتور برخورد نمی‌کند.
این افراد همیشه بعضی از وسایل ضروری را اضافه و برای هم تیمی‌های خود به همراه می‌آورند، تا در صورت نیاز به آن‌ها بدهند.
در صورتی که وزن کوله شما زیاد باشد، بخشی از وسایل کوله‌تان را حمل خواهد کرد.
