همه کوهنوردان بر این باورند که با عضویت در باشگاه های کوهنوردی و شرکت در برنامه‌های پیمایشی و صعودی باشگاه مربوطه ، تحت پوشش بیمه حوادث کوهنوردی قرار می‌گیرند . در اینجا باید تأملی قابل توجه کرد .
اصولاً فلسفه بیمه در تمام نقاط دنیا ، پوشش دادن خسارات وارده به بیمه‌گذاران است ، و این در صورتی است که شما به عنوان بیمه گذار ، به طور مستقیم با شرکت کارگزار طرف قرارداد وارد مذاکره و ثبت قرارداد شده باشید . در این صورت می توانید با رجوع به مفاد قرارداد در زمان وقوع حادثه ، تعهدات مندرج در قرارداد میان خود و بیمه را از کارگزار درخواست کنید .
در اینجا یک پرانتز باز می‌کنم ( اصولاً شرکت‌های بیمه به دلایل انتفاعی و حرفه‌ای ، تمایل به پرداخت خسارت نداشته و به دنبال بهانه ها و دلایلی می‌گردند تا شانه از تعهدات خویش در قبال بیمه گذار خالی کنند )
بر میگردیم به موضوع ، باشگاه های کوهنوردی بر اساس موازین ابلاغ شده از سوی فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ، موظفند که اعضای خویش را به هنگام اجرای برنامه های کوهنوردی بیمه نموده و در صورت بروز حادثه ، بار مالی خسارت وارده را بر دوش کارگزاری بیمه گذار بیندازند ، اما آیا این رویه از تعهدات و مسئولیت‌های مدیران باشگاه‌ها در نتیجه تصمیمات نادرست و خطر آفرین می کاهد ، و آنها را از پیگردهای قانونی مصون می دارد ؟ پاسخ روشن است ، خیر .
شرکت‌های بیمه در صورت اثبات موازین طراحی شده توسط کارشناسان خود به پرداخت خسارت مبادرت می‌ورزند و هیچ‌گونه تعهدی نسبت به تصمیمات مدیران باشگاه‌ها نداشته و ندارند . اما نکته ای که تا به امروز هیچ کوهنوردی نمی دانست و از سوی مدیران باشگاه ها و گروه های کوهنوردی به آن اشاره نشده بود ، عدم پوشش بیمه گزاران در زمان شیوع ویروس کرونا تا به امروز بوده است .
بگذارید روشن تر بیان کنم ، هر باشگاه یا گروهی که ادعای بیمه بودن اعضای خویش را در طی شیوع ویروس کرونا داشته ، به اعضای خویش حقیقت را نگفته و چنانچه بیمه بودن اعضا را در برنامه‌های انجام شده ادعا نموده است ، رازی را پنهان نموده که بسیار خطرآفرین و مسئولیت زا بوده است .
چرا که هیچ کارگزاری بیمه در دوران کرونا به تعهدات خویش متعهد نبوده و این موضوع را همه مدیران و سرپرستان می‌دانسته اند ، اما آیا کوهنوردان از همه جا بی خبر هم از این موضوع مطلع بودند ؟
همه ما می‌دانیم که ورزش کوهنوردی آبستن حوادثی است که به ناگاه پیش می‌آید و گریزی از آن نیست . اما منافع فردی باشگاه و مدیران گروه کوهنوردی این اجازه را به آنها داده است که این حقیقت را پنهان نموده و به دنبال آن مشکلات بسیاری را هم برای خویش و هم برای کوهنوردان و خانواده های حادثه دیده کوهنوردان به وجود بیاورد .
چنانچه دیده باشید در بسیاری از گروه های کوهنوردی مدیران برنامه ، برنامه‌ها را به صورت دوستانه و خانوادگی اعلام نموده و پس از اعلام شرایط برنامه در پایان اعلام میدارند که مسئولیت مخاطرات برنامه بر دوش کوهنوردان است و مدیران هیچ مسئولیتی در قبال شما ندارند !!
شواهدی که در این میان هست مؤید اظهارات نگارنده است ، چرا که اگر واقعیت روشن شود ، و همه کوهنوردان بدانند که هیچکدام از تعهدات بیمه ای طرف قرارداد ، تامین کننده انتظارات آنها نیست ، با تأمل بیشتری پا به برنامه های کوهنوردی باشگاه می گذارند .
در میان اشاره می‌کنم که در سایت فدراسیون به نکته ای اشاره شده است که ناشیانه و به دور از مطالعات تخصصی مدیران باشگاه‌ها و سرپرستان گروهها را مصون از پیگرد قضایی دانسته !! این یک لاپوشانی غیرمنصفانه و مشکل زا برای همه کوهنوردان و مدیران باشگاه کوهنوردی است .
کمی هوشیار باشید ، کارگزاریهای بیمه براحتی خسارات وارده را گردن نمی‌گیرند به دنبال کوچکترین نشانه برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت خویشند .
چگونه می‌شود فرد یا باشگاهی عده‌ای را به قصد جذب منابع مالی شخصی و حرفه‌ای خود به طبیعت و کوهستان ببرد و متعهد نباشد و شانه خالی کند !؟
در پایان گفتنی است که بیمه کردن اعضای یک برنامه موجب سلب مسئولیت از مدیران باشگاه‌ها و سرپرست گروهها نخواهد شد .
