ساعت ۶:۳۰ روز یکشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۰ در یک هوای دلپذیر و آفتابی به همراه دوستان :آقایان سعید حمیدی ، ولی اله آزرم و صالح حسنی رهسپار روستای ونایی شدیم.
مسیر حرکت را از سمت چشمه سلیمان کشته انتخاب و بنا به پیشنهاد آقای آزرم از سمت راست و گذر از ضخره ها ابتدا به دیدن غار زیبایی رفته و بعد عازم چشمه سلیمان کشته شدیم. در طول مسیر عطر و بوی شکوفه های درختان میوه فضا را اشباح کرده بود.
ساعت ۹ صبحانه را در کنار چشمه میل نمودیم و سپس از دهلیز بالای چشمه مسیر صعود را که پوشیده از برف بود ، در پیش گرفتیم.
در سمت چپ بقایای ریزش بهمن بزرگی بخوبی نمایان بود.در قسمت انتهای بالای دهلیز شیب تند پوشیده از برف که مستعد ریزش بهمن بود را دور زده و از سمت راست از دهلیز خارج شدیم.ساعت ۱۲:۳۰ به چشمه توتیا که در زیر انبوهی از برف مدفون بود رسیدیم. دسترسی به آن امکان پذیر نبود .اگر فرصت می داشتیم ان را برف روبی میکردیم.در ادامه با بستن کرامپون و برف کوبی به سمت قله براه افتادیم. ساعت ۱۳:۵۰ بر روی قله سه کوزان که باد سردی در آن جریان داشت، گام نهادیم. پس از در آغوش گرفتن همدیگر و ثبت لحظات و مناظر زیبای چشم انداز منطقه بلافاصله به پایین باز گشتیم.درانتهای شیب به استراحت و خوردن میوه و تنقلات مشغول شدیم . ساعت ۱۵ به سمت چشمه سلیمان کشته حرکت و ساعتی بعد بدانجا رسیدیم . پس از استراحت و خوردن نهار ساعت ۱۷ از میان باغات و جویبارها و دیدن سراب دو رو زنه راهی ونایی شدیم.ساعت ۱۸:۴۵ سوار ماشین شده و ۱۹:۳۰ پس از رسیدن به شهر این برنامه بخوشی و سلامت همگی خاتمه یافت.
جا دارد از یکایک همنوردان سپاس و قدردانی خویش را ابراز نمایم.
راهنمای برنامه: آقای آزرم
سرپرست برنامه: اقای حمیدی
مسئول فنی برنامه : علیرضا فطرس
