بالا رفتن از کوه چیزی شبیه به یک منظره دلهره آور است که هر لحظه با ارتفاع گرفتن از سطح زمین ترس در وجود انسان جوانه می‌زند، اما تحقیقات اخیر دانشمندان نشان می‌دهد که خطر واقعی، درست از زمانی آغاز می‌شود که کوهنورد راه بازگشت به پایین را در پیش می‌گیرد.
اگر چه کوهپیمایان احساس می‌کنند که با رسیدن به قله قسمت سخت کار را پشت سر گذاشته اند، اما حقیقت این است که ۷۵درصد از حوادث منجر به سقوط از کوه در زمان بازگشت به خانه روی داده است.
ترکیبی از شن‌های سست، زمین ناهموار، خستگی و فشارهای جسمانی ناشی از پایین آمدن از دامنه کوه دست به دست هم می‌دهد تا پایین آمدن از کوه، ماجرایی پرخطرتر از صعود باشد.
سقوط نیمی از حوادث کوهپیمایی را به خود اختصاص داده، اما دانشگاه اینسبروک در اتریش بررسی کرده است که چه چیزی سبب لغزش، سر خوردن یا برخورد کردن با موانع
می‌شود.
دکتر مارتین فالهابر و تیم تحقیقاتی او علت ۵۶۳۸مورد سقوط که طی ۹سال گذشته به پلیس آلپ اتریش گزارش شده است را مورد بررسی قرار داده اند.
او دریافته است که سه چهارم سقوط‌ها زمانی رخ داده است که کوهنوردان در حال پایین آمدن بوده اند. او همچنین متوجه شد که تعداد حوادث افزایش چشمگیری داشته است. سال ۲۰۰۶ تعداد مصدومان در ارتفاعات آلپ کشور اتریش ۴۷۴نفر بوده که در سال ۲۰۱۴ این رقم به ۷۰۰مورد افزایش یافته است.
او می‌گوید: احتمالاً بخشی از این افزایش مصدومان به این حقیقت ارتباط می‌یابد که تعداد افرادی که برای کوهنوردی به این کوهستان می‌آیند، افزایش یافته و از این رو تماس‌هایی هم که با مرکز اورژانس گرفته شده فزونی یافته است.
از سوی دیگر شاید این نشان دهنده این موضوع باشد که کوهپیمایی اندکی ایمن‌تر شده است.
سر خوردن و پس از آن پیچ خوردن مچ پا و سرانجام برخورد با زمین یا تخته سنگ‌ها شایع‌ترین علت صدمه دیدن در کوهستان و در زمان سقوط فرد است.
سقوط تقریباً نیمی از سوانح کوهستان ۴۶درصد را به خود اختصاص داده، اما سایر عوامل نظیر مشکلات قلبی‌عروقی، گم کردن مسیر یا خستگی هم حادثه ساز شده اند.
ارزیابی‌ها نشان می‌دهد توزیع حوادث بین دو جنسیت زن و مرد تقریباً متعادل بوده؛ به طوری که ۵۳درصد بانوان و ۴۷درصد آقایان دچار حادثه شده اند. اکثر کوهنوردانی که بررسی شده اند بین سن ۴۰ تا ۷۰سالگی قرار داشته اند.
همچنین مشخص شده است که بیشتر سقوط‌ها در مسیرهای نشانه گذاری شده‌ای اتفاق افتاده که خاکی سست یا بستری سنگی داشته اند و فقط ۶درصد سوانح در سطوح برفی روی داده است.
