روند کوه پیمایی:
سرعت ، ریتم و نظم در کوه پیمایی و تنظيم روند خيلي مشكل است زيرا قبلاً نمي توان يك سرعت مناسب براي راهپيمايي تعيين نمود. نامساعد بودن هوا، سختي مسير، سنگيني كوله ها و خستگي افراد از جمله عوامل كاهش دهنده سرعت هستند.
از تلف كردن زمان در كوهستان بايد پرهيز نمود و تا آنجايي كه توانايي ضعيف ترين فرد گروه اجازه مي دهد روند مناسب را براي پيمودن مسير در نظر داشت و هنگامي كه هوا در حال تغییر است تا آنجا كه امكان دارد گروه را به جاي امني رساند. سرعت کوه پیمایی نسبت به مقدار شيب فرق مي كند، شيب زياد يا كم، گامهاي كوهنورد را به سمت كوتاه يا بلند سوق می دهد و اين مسئله در سرعت موثر است.
هر كوهنورد بايد روند مناسب خود را بدست آورد، اين روند با آهنگ دم زدن و آهنگ قلب او بايد هماهنگي داشته، آهسته و منظم باشد. روش همگام نمودن تنفس و حرکت نکته اساسی در کوه پیمایی است که باید پس از مدتی تمرین به آن دسترسی پیدا کنیم.
بررسي مسير و راهها :
اين بررسي بايد قبل از انجام برنامه بصورت دقيق و جزء به جزء صورت گرفته و از اطلاعات و راهنمايي هاي اشخاص آموزش دیده ، #مطالعه گزارش برنامه های اجرا شده ، فایل جی پی اس مسیر ، #نقشه و كروكي و عكس، براي بررسي استفاده كرد. اين اطلاعات را مي توان از طریق تماس با افرادي كه تازه همان برنامه را انجام داده و با آخرين وضعيت محل روبرو شده اند، كامل كرد.
#راه رسيدن به پناهگاه، راهي را كه بايد قبل از طلوع آفتاب پيمود، مسيرهايي كه كوهنورد بايد از مسیر سنگی و يخچالی عبور كند، اشكالات بالارفتن و سرازير شدن، شناسايي سخت ترين معابر و روش عبور از آنها، نواحي خطرناكي كه بايد از آن تراوس کرد، مكانهاي برقرار کمپ و استقرار ، با كشيدن كروكي محل، و اطلاع تمام افراد گروه از برنامه زمان بندي و نحوه صعود، از جمله اطلاعاتي است كه براي صعود بهتر و برنامه ريزي شده ما را ياري مي دهد.
