بارها مشاهده کردید که افراد در رستوران‌های مناطق کوهستانی، غذاهای سنگین مصرف می‌کنند و پس از مدتی اندک، ادامه مسیر می‌دهند. بعضاً برایشان هم مسیر صاف و صعودهای هزار متری، تفاوتی نمی‌کند.
هیچ گاه با شکم پر اقدام به صعود نکنید. زیرا احتیاج بدن به اکسیژن برای هضم غذا در ارتفاعات و به خصوص هنگام صعود، ممکن است شما را با مشکل مواجه سازد.
هر یک ساعت کوهنوردی، پنج دقیقه استراحت نیاز دارد. چه صعودی ۵۰۰ متری باشد چه دوهزار متری. برای جلوگیری از کاهش قند خون، استراحت را فراموش نکنید. اگر قلب شما بتواند هشدار دهد، حتما درهنگام دویدن در کوه، بالاترین سطح هشدار را به شما می‌دهد. بالارفتن ضربان قلب، موجب بیماری آلکالوز می‌شود و عاملی برای حملات قلبی خواهد بود. همواره تلاش کنید که در سربالایی از دویدن خودداری کنید و به گونه‌ای راه بروید که آسیبی به اندام شما نرسد.
