مشخصات قله: قله خلنو در قلب رشته‌کوه‌های البرز مرکزی در شمال روستای لالون از توابع اوشان فشم، در شمال شرقی شهر تهران واقع شده است. این قله بعد از دماوند بلندترین قله البرز مرکزی با ارتفاع ۴۳۷۵ متر است و برف‌انبار‌های زیر قله خلنو کوچک، سرچشمه رودخانه‌های لار، لالون و وارنگرود هستند که به دریاچه پشت سد کرج می‌ریزد. مختصات این قله در میان قلل اطرافش به شرح زیر است:
- از جهت یال شمال شرقی به قلل سرخرسنگ، میش چال و پالون گردن
- از جهت شمال به گروه سوزنی به دره خرسنگ و وارنگرود
- از جهت شمال غربی به قلل شاخکی- اِسبی چال و دوآب
- از جنوب به خلنو کوچک- تیغه‌های ژاندارک و قله برج
ویژگی‌های خاص قله: ۱- در کاسه شمالی قله دریاچه‌ای فصلی به همین نام وجود دارد.
۲- برف‌چال بزرگ کاسه شمالی قله در دره سرخرسنگ
بهترین زمان صعود: بهترین زمان در تابستان در تیر ماه و در فصل پاییز در مهرماه می‌باشد.
ملزومات صعود: در تمام فصول همراه داشتن کیسه خواب، چادر، لباس گرم، و بسته به مسیر صعود تجهیزات فنی مانند کلنگ، باطون، کرامپون و وسایل سنگ نوردی لازم است.
پوشش گیاهی و جانوری منطقه: در این منطقه گیاهانی مانند شوید وحشی، گلپر، ترشک، جعفری وحشی و تره کوهی یافت می‌شود. جانوران منطقه نیز شامل کل، بز، خرس، روباه، گرگ، کبک و عقاب می‌باشد.
مسیر: تهران- دره فشم- گرمابدره- روستای لالون- تنگ لالون.
دسترسی به آب: در مسیر صعود به فاصله‌های تقریباً ۲ کیلومتری چشمه‌هایی وجود دارد که آب مناسب آشامیدن دارند که در انتهای گزارش به تفصیل توضیح داده شده است
مدت صعود: ۱۱ ساعت؛ روز اول ۶ ساعت و نیم، روز دوم ۴ ساعت و نیم.
مدت فرود: ۷ ساعت
آنتن دهی موبایل: در تمام طول مسیر آنتن‌دهی موبایل وجود دارد.
مسیر صعود: تهران- فشم- گرمابدره- روستای لالون. در امتداد شمال روستا و رودخانه لالون- تنگ لالون.
- در جهت شمال غرب سمت چپ آبراهه منتهی به قله برج؛ مسیر نزدیک‌تر اما با شیب تندتر.
- مسیر شمال شرقی که به سمت راست آبراهه است؛ طولانی اما زیگزاگ با شیب ملایم.
از روی گردنه نیز دو مسیر به سوی قله وجود دارد:
- در جهت شمال غرب گردنه: قله برج، تیغه‌های ژاندارک، قله خلنو کوچک و سپس قله خلنو بزرگ؛ این مسیر نیاز به مهارت‌های فنی کوهنوردی دارد.
- گردنه ورزا: دشت خلنو، زیر تیغه‌ها و سپس یال شرقی منتهی به خلنو کوچک و بزرگ.
شرح برنامه:
طبق برنامه‌ریزی شروع حرکت از اصفهان با یک دستگاه مینی‌بوس با اتفاق ۱۲ نفر از همنوردان در ساعت ۲۴ روز پنج‌شنبه، ۶ تیر ماه حرکت کردیم و در ساعت ۸:۱۰ دقیقه به روستای لالان که در قدیم به آن لاله‌گون می‌گفتند رسیدیم. ارتفاع روستا ۲۳۷۰ از سطح دریا می‌باشد. بعد از طی کردن کوچه‌باغ‌ها وارد دره لالان و سپس تنگ لالان که رودخانه‌ای به همین نام در آن جریان دارد رسیدیم؛ دره تنگی با دیواره‌های بلند گرانیتی و رودخانه‌ای خروشان.
ساعت ۱۰:۱۵ دقیقه صبحانه را در جای مناسبی کنار رودخانه در سایه دیواره‌های سنگی صرف کردیم و پس از نیم ساعت مسیر را در جهت خلاف جریان رودخانه از سر گرفتیم. پس از نیم ساعت پیمایش به اولین چشمه آب با آبی بسیار گوارا رسیدیم و بطری‌های آب را از آن پر کردیم. پس از آن در پاکوبی مشخص که چند بار رودخانه را در مناطقی که رودخانه وسیع می‌شد و شدت و عمق ایمنی داشت عبور کردیم. در سمت راست رودخانه مسیر را ادامه داده و با حدود ۲ ساعت پیمایش به چشمه تلخ‌آب رسیدیم.
چشمه تلخ‌آب یک چشمه قرمز رنگ است که آب آن حاوی گازهای محلول و املاح مفید می‌باشد که روستاییان برای رفع سنگ کلیه و مثانه و ناراحتی‌های گوارشی از آن استفاده می‌کنند که البته در کنار آن چشمه آب شیرینی هم جریان دارد.
مسیر را بدون توقف طی کرده تا اینکه ساعت ۱۵ به آبشار زیبای لالان رسیدیم. آبشار خلنو در ارتفاع ۳۳۱۵ متر واقع شده است و محل شب‌مانی در بالای آبشار قرار دارد. این کمپ مناطقی هستند که برای کمپ و چادر زدن توسط کوهنوردان آماده شده است و از نظر امنیت بسیار مناسب بود.
ما آماده شبی سرد و تاریک و پرستاره شدیم. صورت فلکی عقرب در سمت جنوب و دب اکبر در جهت شمال خودنمایی می‌کرد. مسیر صعود در جهت شمال است.
ساعت ۳ بیدار شده و ساعت ۳:۳۰ حرکت را آغاز کردیم. یکی از همنوردان به دلخواه خود در محل کمپ باقی ماند و بقیه با کوله‌های سبک قله صعود را آغاز کردند. ما ابتدا به مسیری در سمت چپ آبراهه رفته و با طی شیب‌های بسیار تندی به سمت راست آبراهه متمایل شده و در ساعت ۶:۴۵ دقیقه صبح روی گردنه ورزا رسیدیم. باد شدید و سردی می‌وزید چند چادر بر روی گردنه مستقر بودند.
گروه مسیر دشت خلنو که پوشیده از برف و زیر تیغه‌ها واقع شده بود و به کاسه خلنو معروف است را در پیش گرفتیم. پس از عبور و تراورس برف‌ها در سطحی بدون برف صبحانه صرف شد. ساعت ۷:۴۵ دقیقه سه نفر از افراد گروه به همراه سرپرست راه بازگشت در پیش گرفته و بقیه گروه به سرپرستی آقای کریمی به سمت قله از یال شرقی منتهی به خلنو کوچک راهی شده و ساعت ۹:۱۵ دقیقه قله سبز رنگ و زیبای خلنو به روی میهمانان خود آغوش باز کرد.
از روی قله، قله‌های دماوند در شرق، آزاد کوه در شمال غربی و قله توچال در جهت جنوب شرقی به وضوح دیده می‌شد. پس از اجرای مراسم قله که شامل خواندن سرود میهنی و یک دقیقه سکوت به یاد شهدای کوهستان و یادی از عزیزان همنوردی که دیگر در میان ما نیستند، راه بازگشت را در پیش گرفتیم.
ساعت ۱۲:۳۰ مجدداً به کمپ اصلی رسیدیم. چادر و وسایل خود را جمع کرده و به سمت پایین سرازیر شدیم. در کنار چشمه تلخ‌آب و ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه برای نهار توقفی ۴۵ دقیقه‌ای داشتیم و ساعت ۱۷:۳۰ دقیقه به مینی‌بوس خود در روستای لالان رسیدیم.
مسیر جاده فشم به دلیل بعدازظهر دو روز تعطیل ترافیک سنگینی داشت و مینی‌بوس ساعت ۸:۳۰ دقیقه از تهران خارج شد. در نهایت ساعت ۴ صبح در اصفهان با همنوردان به امید برنامه‌های پربار دیگر خداحافظی کردیم.
ملاحظات:
الف. منابع آب تمیز و قابل دسترس:
- انتهای روستای لالان و ابتدای دره لالان به فاصله ۲ ساعت از روستا
- در محل چشمه تلخ‌آب به فاصله حدوداً ۴ ساعت از روستا
- بالای آبشار لالون در محل کمپ دو چشمه تمیز بود. آب آبشار به دلیل فضولات احشام خیلی مطمئن نیست
ب. موقعیت‌های کمپ زدن:
- چشمه تلخ‌آب
- بالای آبشار لالان، معمولاً اکثر کوهنوردان در این محل اتراق می‌کنند و امنیت محل قابل تحسین است.
- روی گردنه ورزا که البته باد شدید و بسیار سردی می‌وزد و باید تجهیزات کامل همراه داشت.
- گردنه بین خلنو کوچک و بزرگ جایی برای یک تا دو چادر وجود دارد.
ج. برای صعود حتماً باید در تابستان لباس گرم کافی، چادر و کیسه خواب همراه داشت. زیرا تفاوت دما در شب و روز بسیر زیاد است و برای عبور از یخچال‌ها کلنگ و باطون لازم است.
د. از نظر زمین‌شناسی جنس سنگ‌های قله خاکسترهای آتشفشانی دماوند که به توف‌های سبز البرز معروف می‌باشد و سنگ‌های آذرین این قله‌ها کودکان دماوند محسوب می‌شوند که یا مثل توچال دودکش‌های فرعی دماوند هستند، یا نتیجه انباشت گدازه‌های آن می‌باشند.
اسامی شرکت‌کنندگان:
خانم‌ها: فرخنده گوشه- صدیقه گوشه- سارا بیگدلی- مریم اسدی- سیمین دانش
آقایان: عبدال کریمی- اردشیر ملک‌پور- اسماعیل حاجیان- رسول درویشون‌نژاد- شاهپور گنجی- محمد صادق صمیمی- آقای اخوت
