مساحت سطح بدن: ورزشکار با جثه بزرگ تعریق بیشتری نسبت به ورزشکار با جثه کوچک داشته و در نتیجه آب بیشتری از دست می دهد.
دمای محیط: دمای بالا باعث افزایش تعریق خواهد شد.
ژنتیک: سطح تعریق افراد تا حدودی ژنتیکی است.
عادت به گرما: ورزشکارانی که به محیط گرم خو کرده اند، بیشتر و سریع تر تعریق کرده و به آب و سدیم بیشتری نیاز دارند.
وضعیت هیدراسیون اولیه: ورزشکاری که بدنش قبل از ورزش آب کافی داشته باشد و هیدراته باشد بیشتر تعریق میکند.
نوع پوشش و لباس: در محیط های گرم از لباس های سبک، روشن و خنک استفاده کنید تا از گرمازدگی پیشگیری کند و در محیط های سرد، از لباس های سبک و گرم که رطوبت را از بدن دور کند استفاده کنید.
مدت و شدت ورزش: تعریق با افزایش مدت و شدت ورزش افزایش می یابد.
راه های دیگر از دست دادن آب از طریق دستگاه تنفسی و ادرار است. ورزشکار باید از میزان از دست دادن آب بدن خود در حین ورزش آگاه باشد.
