گروه آموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص نکاتی در مورد قلب کوهنوردان منتشر نمود:
شرطی که افراد بالای ۴۰ سال باید رعایت کنند، اندازه‌گیری ضربان قلب (در کوهنوردی) است که حداکثر ضربان آن باید در دقیقه به عدد ۲۲۰ منهای سن آنان برسد.
فرضاً کسی که ۵۰ ساله است، باید حداکثر ضربان قلب او در یک دقیقه به عدد ۲۲۰ منهای ۵۰ برسد که این یعنی ۱۷۰ که حد نهایی ضربان قلبی است که در طی یک روز کوهنوردی آن هم فقط یکی دو بار باید به آن برسد. باقی روز هرچه کمتر باشد بهتر است.
به شکل سنتی و با شمارش نبض با ساعت اندازه‌گیری کنیم. (شمارش نبض در ۱۵ ثانیه و ضربدر ۴ یعنی یک دقیقه)
سرعت مناسب صعود یکی دیگر از فاکتورهای حفظ سلامتی قلب است. به طوری که نباید در شدیدترین شیب‌های کوهستان نفسمان به شمارش بیافتد و باید قادر باشیم در هر لحظه به راحتی صحبت کنیم.
حفظ وزن مناسب و آمادگی جسمانی یکی دیگر از نکات قابل توجه است. اگر با وزن بالا و عدم آمادگی جسمانی لازم به کوه برویم، مطمئناً یکی از مضرات آن فشار به دستگاه تنفسی و قلب ما خواهد بود.
تمرینات مناسب میان هفته (هوازی و استقامتی) مانند: شنا، سنگنوردی سالن، بدن‌سازی، تردمیل و ایروبیک از مواردی است که می‌تواند جهت آماده‌سازی دستگاه تنفسی ما در کوهستان مؤثر باشد.
(افزایش حجم ریوی در ورزش کوهنوردی با تمرینات منظم هوازی به دست می‌آید.)
* یک روز استراحت و ریکاوری کامل، قبل و بعد از اجرای برنامه کوهنوردی، به ویژه برای اشخاص بالای ۵۰ سال ضروری به نظر می‌رسد.
* در این بین نوع تغذیه نیز می‌تواند مؤثر واقع شود. در میان سبزیجات و میوه‌ها و دانه‌های گیاهی، شمار بسیاری هستند که جهت تقویت قلب و دستگاه تنفسی توصیه شده است و برعکس آن توصیه شده از مصرف زیاد چربی، گوشت و نمک پرهیز نماییم.
