من گمان می‌کنم هر کوهنوردی در ته دلش یک قله فتح نشده دارد که پناهگاه اوس
هیچ کوهنوردی از آنجا خبر ندارد، آدرس مسیر صعود وپاکوب فقط در دستِ اوست
آنجا کوهنورد هر تصور ممنوعی که دلش می‌خواهد می‌کند. صعودهای محال ،دیواره های خطرناک،قله های هشت هزار متری هر آرزوی ممکن وناممکن و هر خواب و خیالِ خوش، هر چیز نشدنی، آن جا شدنی است.
یک دیواره بلند ودست نیافتنی– یا شاید یک یخچال بزگ در دل دره ای عمیق – خودمانی و صمیمی که هر کوهنوردی برای خودش دارد
خوش به حال کوهنوردی که این قله درونی را فتح کند وبر بلندای قله آن گام نهاده وخود را پیدا کند،چه بسا کوهنوردانی که از وجود این قله بی خبرند، اما یک روزی و یک جایی آن را کشف می‌کند وبا صعود وغلبه به این قله بر فراز زندگی میرسند.
سید محمد حجاز
