فضای کوهنوردی ما با توجه به رخدادها و حوادث چند ساله اخیر به اندازه کافی ملتهب است.
این فضا جهت اتخاذ تصمیمات اصولی و رویکرد روشهای کم‌مخاطره نیاز به آرامش و سازنده دارد.
با این شیوه احساسی و نقدهای گاهاً غیر منصفانه که در فضای کوهنوردی ما شیوع کرده ره بجایی نخواهیم برد.
بیایید آرام باشیم و این آرامش را به کوهنوردی برگردانیم!
کوهنوردی در حد حرفه‌ای رشته پر خطریست!
و در حوادث چه بسا خطای انسانی بیشترین نقش را داشته باشد، و این دلیل نمی‌شود ما شمشیر قلم بدست گیریم و خرد و کلان را از دم تیغ بگذرانیم.
در نقدها منصف باشیم!
نقد حق ماست، اما چگونه و در چه حد و در کجا؟
در نقد ها حرمت اشخاص را نگه داریم.
به قالب زمانی و امکانات موجود آن برهه توجه نماییم.
به حریم شخصی افراد وارد نشویم.
پیشکسوتان مقدس و مبرا از نقد نیستند، ولیکن حرمت دارند و ب…
خطرات کوهستان، معمولا به دو دسته تقسیم می شود:
الف. خطرات مربوط به عوامل طبیعی، از قبیل بهمن، رعد و برق، باد و سرما، ارتفاع بالا، حیوانات وحشی، تله ها و پل های برفی، یخ زدگی مسیر و …
ب. خطرات ناشی از عوامل انسانی، که به بعضی از آنها در ادامه اشاره می کنیم:
۱⃣ گم کردن مسیر
۲⃣ سرمازدگی و گرمازدگی
۳⃣ تکروی و دور افتادن از گروه
۴⃣ لیز خوردن در مسیر های یخی و غیر ایمن
۵⃣ پرت شدن از صخره
۶⃣ افتادن در تله ها و پل های برفی
۷⃣ ارتفاع زدگی، کوه گرفتگی، ادم مغزی و ریوی
۸⃣ تخلیه انرژی
۹⃣ حواس پرتی و نداشتن تمرکز بر روی مسیر، ترس بیش از حد
می شود با کمی احتیاط و مراقبت جلوی بسیاری از این حوادث را گرفت.
