باسید فریبرز حسینی دیواره نورد نامی راهی دیواره سرتاق می شویم،پیشنهاد می کند که صعودی متفاوت تراز گذشته داشته باشیم به قولی گل گشتی در دیواره و گم شدن در میان مسیرهاو ارتباطی با گذشتگان.
با این پیشنهاد به یاد جمله ای زیبا از بزرگ مرد فرهنگ و ادب ایران زمین استاد علی دهباشی می افتم که در یکی از سفر هایش می گوید : من در کوچه‌های بخارا گم شده بودم و خودم می دانستم که گم شده ام اما می خواستم صدای تاریخ ایران را در کوچه‌های بخارا بشنوم…
ابتد دیواره را با چشم صعود می کنیم و نگاهی به مسیرها که بارها آنها را صعود کرده ایم ، ولی این بار می خواهیم صعودی لذت بخش تراز گذشته داشته باشیم و برگی دیگر به داستان سنگنوردی بیافزاییم، از جمله آقا سید فریبرزحسینی که خیلی ها امثال من ازتجاربش بهره‌مند شده اند.
هرچه اوج می گیریم بوی خوش آویشن « ازبوه »درمیان دیواره که انگار با بوی تن آهوان عجین شده بود مارا سر مست می کند ، از طرفی میانی ها همچون گل میخ درب های چوبی قدیم که از تاریخ زندگی مردمان کوچه و بازار سخن می گویند ما را به گذشته می برند.
بارها همنوردانی که قصد صعود از این دیواره را داشته اند کوبه درب چوبی را به صدا در آورده و با رخصت در کوچه باغ های این دیواره گل گشتی زده‌اند و یا اگر خواهان نصب میانی در این دیواره بوده‌اند مشورتی کرده و حرمت قدیمی ها را نگه داشته تا در آینده شاهد این همه گشایش مسیر در دل صخره‌ها و دیواره ها نباشیم، اماهیهات و دریغا.
درسته برای برون رفت از این دیواره و با هر هدف و نیتی راه باز است ، ولی نباید فراموش کنیم که با وجود همین دو دیواره یعنی سرطاق و بیستون خدمت بزرگی به جامعه کوهنوردی و سنگنوردی شده است، پس بیاییم حرمت ها و ارزش ها را حفظ کنیم و پیشکسوتان و ره گشایان را پاس بداریم.
هوا خنک است و سایه گستران است که با چند مرحله صعود دلچسب در اوج دیواره قرار می گیریم ، باصعود دو طول دیگر به کارگاهی می رسیم که بالاتر از آن کلاهک بزرگی با میانی هایی مانند میخ و بلوک خود نمایی می کند و من وسید فریبرز از این نوع گشایش ها لذت برده و به مسابه گل گشتی است در میان مهر و دوستی های قدیم.
شاید این نوع نگاه برای بعضی از سنگنوردان خوش‌آیند نباشد ولی ازحق نگذریم گاهی با این همه رول بولت میان مسیرها از جمله در دیواره سرطاق که به حد اشباع رسیده است گاهی آدم هنگام صعود دُچار سر در گمی می شود، به نظر می رسد که یکی از خصوصیات بارز مسیر ها نصب میانی های اصولی است تا بعد از اتمام گشایش مسیر صعود کنندگان در ایمن بوده و از صعود خود لذت ببرند.
دوباره به سمت چپ ادامه می دهیم و به میانی های دیگر که در سقف کلاهک ها نصب شده اند چشم می گردانم و به سید فریبرز می گویم واقعاً با امکانات مبتدی در آن زمان روند و حرکت سنگنوردی کرمانشاه خیلی خوب بوده و به حق پیشکسوتان این رشته چه شجاع و دلاورانه کار کرده اند؟!
با صعودکلاهک کوتاهی چند متر تراورس کرده و وارد تاقچه ی فلاح می شویم که به تازه گی این تاقچه به این نام لقب گرفته است.
نفسی تازه می کنیم و کمی آب و میوه می خوریم و از تاقچه به بعد تراورس می کنیم و طبق برنامه ریزی از قبل کل دیواره را که چهار طول طناب می باشد می خواهیم فرود برویم ،به اولین کارگاه زنجیره‌ای که به صورت رول بولت زده شده می رسیم که باورمان می شود که کارگاه های فرود زیر پایمان نیز از خصوصیات فنی بارزی بر خوردارند.
بادورشته طناب فرود را آغاز می کنیم و هر لحظه که به چپ و راست دیواره می نگریم سراسر میانی است وزیباتر این که از مشاهده انواع گیره ها ،ناخنی،انگشتی، مشتی و واژگون که برای هرسنگنوردی لذت بخش است فراوان به چشم می خورد.
یک طول مانده به کف دیواره به کارگاه سه میخه ی مسیر قدیمی می رسیم که آن طرف تر نیز کارگاهی دیگر قرار دارد.
در این لحظه با لبخند آقا فرهاد نامداری که در حال تمرین سنگنوردی ست روبرو می شویم. از بالا ازاو و دوستش چند قطعه عکس می گیرم و با سید فریبرزبا آخرین فرود به کف می رسیم ، وسایل فنی و دو رشته طناب را جمع می کنیم و با آقا فرهاد نامداری سنگنورد با اخلاق و دوست جوانی که از نزدیکان است به غار قرنطینه می رویم و با استراحت کوتاهی در آنجا دوباره تمرین سنگنوردی را شروع می کنیم…
