یعنی یک کوهنورد نبود که عزم وزارتخانه کند و کاندیدای ریاست جمهوری بشود
پس اینهمه اُلدروم پُلدروم برای چه بود !! اینطور نمی شود ، ما خودمان به جهت کسب مقام صدارت ، همین فردا کوله می اندازیم به پشت و میرویم ثبت اسم مبارکمان ، به کاندیداتوری و خلاص.
فی الحال گفته باشیم ، چه رأی بدهید ، چه رأی ندهید ، اسم مبارک حقیر را از صندوقها بیرون میآورند و به اتفاق جشن صعود برپا میشود و به ریش کاندیداهای ریز و درشت انگشت به دهان مانده میخندیم ،تا کوله شان را بردارند و بروند پی کارشان . انشاالله…
قولأ خیال تان تخت ؛ که تنور را داغ خواهند فرمود ، شما نگران هیزم نباشید ، داده ایم هیزم چاپ کرده اند به وفووور ، که اگر همه کوهنوردان زنده و مرده هم هوس رأی ندادن کردند ، آمارمان بالا برود ، باطن روح بلند کوهستان .
حق سؤال هم نیست ، وقتی قرار است که ما بر مسند صدارت بنشینیم ، چه اشکال دارد هر تازه بدوران رسیده ای بیاید و ثبت نام کند ؟
اما وعده هایمان ، وعده های ملوکانه ایست ….
رأس وعده های این بندۂ خدمتگذار ، در قالب طرحی ۳۱ماهه است ، بدهیم دماوند را بار کنند و هر ماه در یک ایالت به جهت زیارت برایتان جهت عکس خودانداز بیاورند ، البته خودمان هم به سیاق صدارت پیشگان ماضیه همراه میشویم بابت وصول عرایضتان ، و اعطای نشان ۳۱ مرغ ، چراکه پیش از ما ، یک مرغ به همه علاقمندان کمتر میدادند .
دومین وعدۂ مان ، گران کردن علف و جو برای استران و چهارپایان است ، لاجرم به زنجیرشان در طویله ها ، تا کسی هوس سواری کردن نفرماید و همچون قرون ماضی ، بقچه ای جهت ناشتا به سر چوب دستی اش بزند و کوله بر پشت به امور روزانه بپردازند ، لاکِن ورزش امر خوبیست .
اهل کذب و کلّه گندگی هم نیستیم که وعده های الکی دولکی بدهیم به خلائق .
سومین وعدۂ مان را به سیاق بعضی مباشران دیپلمات در پرده میگوئیم ، بلکَم نظارتمان نکنند و استصوابی نشویم به غضب .
قول اینست که برای اهالی مباشر صندوق و پایگاه ، سفارش داده ایم از فرنگ چند دوجین تله کابین مرصّع بیاورند به پاس صندوقداریشان ، از روی ملاطفت و قدردانی واگذار نمائیم ، تا جهت صعود به قلل کشور البته قلل را که میدانید در لفافه گفتیم… بکار ببرند و با عایداتش سر و فرزند را به دیار کفر بفرستند جهت ترویج دلمشغولی های ملوکانه . فقط خدا کند هر استخری و کاباره ای میروند ، کوله به پشت داشته باشند تا معلوم شود که از کدام تیر و تَرَکه هستند انشالله .
به همین کفایت شد لاجرم ،، نکند حضرات بالا نشین به جرم تشویش اذهان ، قفل و زنجیر حواله مان کنند .
ذکر ماضی گذشت … چه رأی بدهید یا نه ، آنکه قله نشینان بخواهند کلیددار صدارت پناهگاه میشود .
لاکن گوشمان کر ، اگر قصد به رأی بود ناممان را درست مرقوم بفرمائید .
