سرگیجه، سیاهی رفتن چشمها، سردرد، ضعف، بیخوابی و دلآشوبی است.
افرادی که دچار علائم شدید میشوند باید فورا به ارتفاع پایینتر بیایند.
برای پیشگیری از این عارضه باید در هنگام کوهنوردی به تدریج به ارتفاعات بالاتر صعود کرد و به بدن امکان داد تا در طول چند روز، با میزان کم اکسیژن تطبیق پیدا کند.
همچنین باید سعی کنید شبها در ارتفاعی پایین تر از ارتفاعی که روز در آن هستید، بخوابید.