کمپ زدن در طبیعت جذابیت و لذت خاص خودش را دارد که برخی نمی توانند از آن دل بکنند. در ادامه برای آشنایی شما با «اصول کمپینگ» و مکان های خطرناکی که نباید کمپ بزنیم مطالبی را بیان می کنم.
۱٫ کمپ تان در کنار رودخانه نباشد چراکه احتمال طغیان آب وجود دارد.
۲٫ در کنار چشمه نباشد. پرندگان و جوندگان برای خوردن آب و حیوانات درنده برای شکار طعمه های خود به چشمه ها می آیند و این موضوع می تواند برای شما خطرناک باشد.
۳٫ در کنار غارها و حفره های درختان نباشد، این مکان ها معمولا پناهگاه حیوانات وحشی هستند.
۴٫ در علفزارهای بلند نباشد چون احتمال وجود مار و مارگزیدگی در علفزارها وجود دارد.
۵٫ در اطراف باتلاق ها نباشد. به علت وجود حشرات که مانع آسایش شما خواهند بود.
۶٫ کف رودخانه های خشک نباشد، زیرا با یک رگبار در بالا دست سیل شما را خواهد برد.
۷٫ مسیر عبوری حیوانات نباشد. حیوانات مانند انسان بیشتر مواقع از مسیرهای خاص در طبیعت گذر می کنند وجود شما در این مسیرها می تواند باعث درگیری شود.
۸٫ کف بستر محل کمپ، سنگی نباشد. در بسترهای سنگی نمی توان بستر نرمی داشت و بدن شما کوفته شده و فردای خوبی در سفر نخواهید داشت و از طرفی نمی توان میخ چادر را کوبید.
۹٫ چادر در مسیر باد نباشد. به علت بادخور بودن صدای مزاحم تا صبح مانع آسایش شما خواهد شد، البته چادرهای حرفه ای کمتر صدا دارند.
۱۰٫ در بستر برفی نباشد. به علت گرمای بدن شما که با بستر برفی برخورد می کند و باعث آب شدن قسمت هایی از آن می شود و ناهمواری های کف آسایش خواب شما را برهم می زند.
۱۱٫ زیر درختان کهن نباشد. خیلی از درختان کهن پس از طی عمرشان خود به خود سقوط می کنند.
۱۲٫ زیر دیواره سنگی نباشد. احتمال ریزش سنگ در نیمه شب و آسیب دیدن وجود دارد.
۱۳٫ در نزدیکی لانه مورچه ها نباشد. از کوچک ترین درز چادر وارد شده و یا مواقعی که درب چادر باز است داخل می شوند.
۱۴٫ بستر دارای شیب نباشد. در ابتدا مشکلی به نظر نمی رسد ولی خوابیدن در محل شیب دار باعث تجمع خون در سر یا پای شما می شود و اگر شیب به پهلو باشد مانع خواب شما می شود.
