برای حمل مصدوم روش های مختلفی وجود دارد كه انتخاب هر كدام از آنها بستگی به وضعیت و نوع آسیب دیدگی مصدوم دارد.
مصدومین كوهستان به ویژه آنهایی را كه در دیواره ها مصدوم میشوند را میتوان به سه گروه تقسیم كرد.
۱ -مصدومین نخاعی.
۲-مصدومینی كه دچارجراحت،شكستگی و صدمات معمول شده اند.
۳-مصدومینی كه نیاز سریع به خدمات پزشكی دارند مانند مصدومینی كه دچار ضربه مغزی، خونریزی شدید یا ایست قلبی شده اند.
روش حمل مصدومین نخاعی:
بسكت،(Basket)
بسكت كلمه ای انگلیسی و به معنای سبد است. علت نامگذاری این روش نیز سبدی است كه برای حمل مجروح ساخته میشود.
در این روش مصدومی كه از ناحیه ستون مهره ها آسیب دیده است یا به اصطلاح مصدوم نخاعی را به وسیله سبدی كه روی بدن او درست میكنند به صورت كاملاافقی درآورده، سپس به همراه یك مراقب یا امدادگر به پایین دیواره یا داخل هلی كوپتر انتقال میدهند.
مراحل حمل مصدوم با بسكت:
الف( درست كردن بسكت:
۱٫رشته طنابی را به صورت مار پیچ روی سطح مسطحی مثل طاقچه دیواره پهن كنید.
نكته: طول طناب برای قدهای كوتاه و متوسط حدود ۱۶۰ سانتی متر( باید
حداقل ۱۷ متر و برای قدهای بلند )حدود ۱۸۵ سانتی متر( باید حداقل ۲۶ متر باشد) یك خانم از یك آقای هم قد و هم وزن خودش طناب بیشتری لازم دارد .
چرا كه باسن و رانهای بزرگتری دارد.
فاصله مارپیچ ها باید حدود ۷ سانتی متر باشد. عرض مارپیچ ها برای ساق پا تا زانو ۵۵ تا ۶۵سانتی متر، برای دور ران حدود ۷۵ سانتی متر، برای باسن آقایان حدود ۸۵سانتی متر، برای باسن خانم ها حدود ۹۵ سانتی متر و برای بالا تنه حدود ۹۰ سانتی متر میباشد.
تذكر: رعایت این اندازه ها كمك زیادی به جلوگیری از تكرار عمل بسكت و نیز حركت دادن مصدوم نخاعی برای اندازه كردن بسكت میكند.
ادامه دارد…….
تهیه کننده:سیدمحمدحجازی.
