اهمیت پوشیدن دستکش در کوهنوردی

روکش دستکش‏‌های شما باید آنقدر بلند باشد که بتواند ١٠ تا ١٥ سانتی‏متر از آستین بادگیر و یا کاپشن شما را بپوشاند و برای بسته‏ شدن به دور دست دارای بندهای چسبی باشد.
به دستکش یا روکش دستکش خود ریسمان ایمنی بدوزید و آن را به لباس خود وصل کنید. با این کار هنگام صعود از صخره‏‌ها و یا زمانی که باید دستکش‌های خود را در بیاورید، ترسی از پائین افتادن آن‌ها نخواهید داشت.
توجه نمایید که در سفرها به همراه داشتن چند جفت دستکش گاهاً ضروری است. چون ممکن است شما دستکش خود را به دلیل کثیف شدن و یا گم شدن از دست بدهید و مجبور به استفاده از دستکشی دیگر شوید.
برای دستکش یکی از بهترین ترکیبها استفاده از دستکش جذب لایه اول ، یک جفت دستکش گرم پنج انگشتی به عنوان لایه میانی ،یک جفت روکش دستکش ضد آب و بادِ تنفسی سبک دوانگشتی به عنوان لایه بیرونی است؛ که نسبت به سختی شرایط می توانید از آنها استفاده کنید دستکش از رانش حرارتی دست ها جلوگیری می کند
حرارت بدن به راحتی از سر انگشتان دست‌ها از طریق مجاورت با هوای محیط و یا تماس با وسایل و عناصر خارجی که احتمالا” خیس یا سرد هستند تخلیه می‌شود و این خود باعث از دست رفتن گرمای بدن در نتیجه سرد شدن بدن می‌شود. برای ممانعت و پیشگیری از این عارضه گردشگران، طبیعت گردان و کوهنوردان از دستکش‌های مختلف با قابلیت‌ها و خواص مختلفی استفاده می‌کنند:
در شرایط سردتر می‌توان از دستکش‌های گرم‌تر که از جنس پولی استر و یا پشم طبیعی هستند، استفاده کرد و یا در شرایـط طوفـان و بارش‌ می‌توان از یک لایه محافظ اضافه که خاصیت ضد بـاد و یا ضد آب دارد، اسـتفاده کرد.
لایه‌های اضـافی بهتر است که خاصیت تنفـسی داشته باشند مثلاً پارچه‌های گورتکس.
دستکش هم مانند لباس‏‌های گرمایی، باید از الیافی ساخته شده باشد که در صورت خیس شدن، خاصیت گرمایی خود را حفظ کنند.
دستکش‏‌های مناسب معمولاً از جنس الیاف مصنوعی و پشم هستند.