استانداردهای کميته پزشکی اتحاديه جهاني کوهنوردی:
۱️⃣ قبل از عزيمت به کوهستان:
۱) اهداف و سطح فعاليت خود را با وضعيت سلامتی و ميزان واقعي آمادگي جسماني خود بسنجيد. در اين رابطه با خود صادق باشيد.
۲) هرگونه بيماری مزمن بايد به بهترين نحو درمان گردد. از تدارك کافی داروهايی که معمولاً در هيماليانوردي مصرف مي‌شوند، اطمينان حاصل کنيد و داروهاي يدك براي مواقع گم شدن دارو، بهمراه داشته باشيد.
۳) اگر در مورد سلامتی خود هرگونه شک و شبهه داريد با يک پزشک مشورت کنيد.
۴) وسايل پزشکی مناسب خود را فراهم نموده و قبل از عزيمت به کوهستان طريقه کارکرد آن‌ها را ياد بگيريد. حتما بيمه‌نامه مسافرتی و درمانی همراه داشته باشيد.
۲️⃣ قبل از عزيمت با تورهاي گردشگري:
۱) از توصيه‌های محلی در مورد پيش‌بيني وضعيت هوا، اطلاع حاصل کنيد، و سفر خود را بر اساس موقعيت آب و هوايي و محدوديت زماني منطقه ايمن‌تر کنيد.
۲) برنامه سفر يا صعود خود را، قبل از عزيمت به هر مکانی (بعنوان مثال: مقصد، مسيرها و زمان برگشت مورد انتظار) ثبت نمائيد.
۳) لوازم ضروري و اصلي را فراموش نکنيد: آب و غذاي کافي، لباس اضافی، تجهيزات اساسي برای شرايط بحراني، جعبه کمک‌های اوليه، عينک آفتابی و کلاه آفتاب گير و…
۴) شماره تلفن‌های محلی را جهت دريافت خدمات امداد و نجات، در مواقع نياز، همراه داشته باشيد.
۳️⃣ در حين سفر:
۱) نيم ساعت از شروع سفر را بسيار آهسته و آرام طی کنيد و اجازه دهيد بدن به آرامي گرم شود.
۲) در صورت امكان، هر ساعت بخوريد و بنوشيد و استراحت کنيد. شما بايد تدريجي بخوريد و به مقدار کافي بنوشيد، حتی اگر گرسنه و تشنه نباشيد. رژيم غذايي سرشار از انواع کربوهيدرات‌ها (بيسکويت، غلات و ميوه خشک، ساير مواد غذايي مغذي، …) مصرف کنيد. قبل از به پايان رساندن فعاليت روزانه خود در کوهستان الکل ننوشيد.
۳) کودکان و افراد مسن توان بدنی کمتری نسبت به بزرگسالان دارند، نياز آن‌ها به استراحت، نوشيدن، خوردن، نسبت به بالغين بيشتر است.
۴) بالاتر از ۲۵۰۰-۳۰۰۰ متر، ارتفاع محل خوابيدن نبايد بيش از ۳۰۰ متر در ۲۴ ساعت افزايش يابد. در صورت امكان، در بالاترين ارتفاعی که در يک روز صعود کرده‌ايد، نخوابيد.
۴️⃣ در صورت بروز اتفاق:
۱) در صورت بد شدن وضعيت آب و هوايي؛ ارتفاع خود را کاهش دهيد. ديواره‌ها و صخره‌هاي ميخ‌کوبي شده يا پله‌هاي فلزي نصب شده، درختان بلند، خطوط فشار قوی را در زمان طوفان ترک کنيد. در غارهای کوچک يا زير طاق‌ها پناه نگيريد.
۲) افراد بيمار و مجروح نبايد تنها رها شوند. (توجه: تفاوت زبان يک فاکتور خطر است! شخصی که در کنار بيمار مي‌ماند بايد با زبان محاوره‌ای فرد مجروح سخن بگويد). درمان‌های ضروری را انجام دهيد. فرد مجروح را در برابر سرمازدگی بيشتر محافظت کنيد، در شرايط حاد درخواست کمک کنيد.
۳) اگر فردی در هر مكان يا زمانی از سفر احساس ناخوشايند و بيماري کرد، قبل از هرچيز در مورد برگشت او فکر کنيد. اگر شما در ارتفاع بيمار شويد، علائم شما ناشی از ارتفاع است مگر اينکه خلاف آن ثابت شود، لذا به ارتفاع بالاتر صعود نكنيد. چنانچه بيماريتان شدت پيدا کرد و يا بدتر شد، بلافاصله ارتفاع خود را بكاهيد.
۴) هميشه موقعيت واقعی خود را بر روی نقشه مد نظر داشته باشيد يا از GPS استفاده کنيد. آگاهی از موقعيت صحيح خود به مکان‌يابی سريع شما در موارد امداد و نجات کمک خواهد کرد.
مترجمان: دکتر جلال‌الدين شاهبازي – دکتر بهتاش پدرام راد
@keemanshahkoh
