گروه اموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص نحوه انتخاب کفش سنگنوردی منتشر نمود:
ویژگی های کفش های سنگ نوردی
نحوه بستن کفش
بندی: یکی از مدل های همه کاره تطبیق پذیر می باشد. هنگامی که پاهای شما داغ و تاول زده است یا برای مسیرهای پیاده روی دیوار ها می توانید بند کفش ها را شل کنید. اما برای مسیرهای سخت به منظور بالا بردن عملکرد کفش باید انگشتان و پاشنه را باید تحت فشار قرار دهید.
چسبی: این مدل که بعنوان “قلاب و حلقه” شناخته شده است، باز و بست فوق العاده آسانی را ارائه می دهد. این مدل برای بولدر و صعودهای سالنی در فاصله زمانی بین صعودها که می خواهید کفش ها را از پل درآورید، کارآیی بی نظیری دارد.
کشی: که اغلب به آنها دمپایی اطلاق می شود، دارای سیستم بسته شدن الاستیکی بوده و بیشترین حساسیت را در بین کفش ها دارند. ضمن اینکه ارتفاع آنها نسبت به کفش های دیگر کمتر است. این کفش ها بدون زیره های متداول قدیمی، حس بهتری از قدرت و سرعت را ایجاد کرده برای تمرین عالی هستند.
از آنجا که آنها چسب و بند ندارند، نسبت به کفش های دیگر دارای ارتفاع کمتری بوده که آنها را برای لاخ شدن در شکاف های حتی ریز ایده آل ساخته است.
مواد اولیه کفش های سنگنوردی
رویه کفش از جنس چرم یا چرم مصنوعی می باشد. کفش های چرمی (lined and unlined) ساده ترین مراقبت را ارائه می دهند، زیرا شامل بوگیر می باشند. بسیاری از کفش های با کارآیی بالا از چرم مصنوعی ساخته شده اند و بسیاری از وگان ها و گیاهخواران کفش های ساخته شده از چرم مصنوعی را ترجیح می دهند.
چرم طبیعی بدون آستر: این مدل کفش تا یک سایز قابلیت کشسانی دارد. سایز آنها به گونه ای تنظیم کنید که انگشتان شما انتهای کفش را فقط لمس کند، بنابر این شما می توانید حس کنید (قابل مشاهده نیست) بند انگشتانتان بر رویه چرمی فشار وارد می کند. توجه داشته باشید تمام کفش های چرمی تمایل دارند که رنگ خود را به پای شما پس دهند.
چرم طبیعی با آستر: قابلیت کشسانی در کفش های با رویه چرمی با آستر به اندازه نیم سایز یا کمتر نسبت به مدل بدون آستر کاهش می یابد. گاهی اوقات تولیدکنندگان تنها قسمت انگشتان را آستر می کنند تا هزینه را پایین نگه دارند و کشش را در ناحیه ای که بیشترین فشار و تنش رخ می دهد، کاهش می دهد.
مواد مصنوعی: این مدل کفش ها قابلیت کشسانی زیادی نداشته و به تدریج در اثر استفاده نرم می شوند، اما در نهایت تغییر بسیار کمی در سایز وجود دارد؛ بنابراین نمی توان انتظار تغییر زیادی را داشت.
کفش های دارای رویه چرم مصنوعی سوراخ دار تغییر سایز بیشتری نسبت به پارچه های یکدست بدون سوراخ دارند. برخی مواد اولیه در ساخت کفش ها برای پای شما امکان تنفس و خارج سازی تعریق را فراهم می آورند.
غالب کفش های سنگنوردی
Last همان غالب شکل داده شده منطبق با فرم پا در دور تا دور کفش می باشد که ارتفاع پاشنه و حجم کفش، ابعاد و پهنای پاشنه و انگشتان را تعیین می کند. در اکثر موارد کفش های سنگنوردی دارای غالب قوس دار می باشند، در حالیکه تعداد کمی از آنها دارای غالب تخت می باشند.
غالب قوس دار: این مدل نسبت به مدل غالب تخت دارای حساسیت بیشتری و سختی کمتر می باشد. معمولا کف کفش در قسمت انگشتان دارای زیره جداگانه ای نبوده و با باقی زیره کفش یکپارچه می باشد.
غالب تخت: گرایش این مدل کفش به سمت سفتی و استحکام می باشد و معمولا حساسیت را فدای راحتی می کند تا برای پوشیدن در تمام طول روز گزینه ای ایده آل باشد.
غالب کفش همچنین تعیین کننده شکل و فرم کفش سنگنوردی می باشد. ۳ مدل غالب اولیه کفش وجود دارند :صاف ، نامتقارن و خمیده
صاف: کفش هایی که بر مبنای یک غالب صاف ساخته می شوند (گاهی با عنوان کفش های تخت نیز نامیده می شوند) ، راحتی و آسودگی بیشتری را ارائه می دهند که آنها را برای صعودهای طولانی و شکاف نوردی گزینه ای ایده آل ساخته است. اکثر کفش هایی با غالب صاف ساخته شده اند، کفش های کف تخت بدون قوس هستند.
نامتقارن: این غالب به گونه ای طراحی شده است که طولانی ترین نقطه کفش در قسمت شصت پا قرار گرفته تا قدرت روی لبه داخلی کفش را افزایش داده و برای تمرکز قدرت تنها یک نقطه تماس با سنگ ارائه می دهد. بیشتر کفش هایی که با غالب نامتقارن ساخته می شوند، کفش های با کف قوس دار هستند: چه قوس ملایم و چه قوس زیاد؛ بسته به میزان Downturned
Downturned: همچنین با عنوان منحنی نیز نامیده می شوند، این شکل غالب خمیدگی رو به پایین تا سمت انگشتان کشیده شده است. این غالب در کفش های قوس دار به چشم می خورد که برای لاخ پاشنه یا پنجه در مسیرهای شیب منفی طراحی شده اند. کفش های Downturned معمولا شکل نامتقارن دارند. آنها اغلب برای مسیرهای دشوار وقتی نیاز به نهایت کارآیی و کنترل وجود دارد، مناسب هستند.
زیره کفش در قسمت نوک پا (outsole)
قسمت لاستیکی کفش که با سطح سنگ تماس دارد. جنس لاستیک و ضخامت آن بر عملکرد کفش تاثیر گذار است.
جنس لاستیک : انواع مختلفی از لاستیک بکار رفته در قسمت کف کفش های سنگنوردی وجود دارند. در حالی که تمام کفش های سنگنوردی اصطکاک خوبی را فراهم می آورند، برخی لاستیک ها نرم تر و چسبنده تر از سایر کفش ها می باشند.
به طور کلی لاستیک های سفت لبه گیری و تکیه گاه بهتری را برای پای شما فراهم می آورند؛ در حالی که لاستیک های چسبنده اصکاک بهتری را برای پا گذاشتن روی سطوح صاف بدون گیره به ارمغان می آورد. لاستیک های چسبنده از دوام کمتری برخوردار بوده و مقاومت خوبی در برابر سایش ندارند.
ضخامت لاستیک : ضخامت کف کفش بر روی عملکرد و حساس بودن کفش تأثیر گذار است.
ضخامت زیره های ضخیم تر در بازه بین ۴ تا ۵.۵ میلی متر قرار دارد. این زیره ها ضمن ایجاد تکیه گاه عالی بر روی لبه ها بسیار هم بادوام هستند؛ اگرچه در هنگام به پا داشتن آنها، حساسیت زیره های نازک را در مواجهه با سنگ حس نخواهید کرد. اگر شما سنگنورد تازه کاری هستید، به دنبال کفشی با زیره ضخیم باشید. زیرا زمان طولانی تری را تا آن هنگام که بر روی تکنیک های پا تمرین می کنید دوام آورده و همچنین طول عمر بهتری را ارائه می دهد تا کفش ها به سرعت فرسوده نشوند.
ضخامت زیره های نازکتر معمولا در بازه ۳ تا ۴ میلی متر قرار دارد. این کفش ها عموما بهترین گزینه برای پا گذاشتن روی سطوح صاف بدون گیره هستند. هنگامی که تکنیک شما بالاتر می رود، ترجیح می دهید که برای داشتن احساس بهتر روی سنگ کفشی با زیره نازکتر انتخاب کنید.
کفش سنگ دخترانه ( ظریف)
بدون در نظر گرفتن جنسیت خود، کفشی را صرفا به دلیل اینکه دخترانه نامیده می شود، از گزینه های خود خط نزنید. این مدل معمولا در قسمت پایینتر از اطراف مچ پا برش خورده و غالب پاشنه کوچکتری دارد. در ناحیه انگشتان کمی کشیده تر بوده و در قسمت سینه پا نازکتر از کفش های مردانه می باشند. دسته بندی کفش سنگ های دخترانه به قدری طرح های خوبی را تولید کرده است که مردان با پای کوچک ، بخش قابل توجهی از مشتری را تشکیل می دهند.
کفش سنگنوردی بچگانه
حتی اگر برای شما امکان کرایه کفش سنگ بچگانه از باشگاه سنگنوردی اطرافتان وجود دارد، داشتن تجهیزات مخصوص برای بچه ها کارآمدتر خواهد بود؛ مخصوصا اگر آنها در طبیعت هم صعود دارند. پای بچه ها به سرعت رشد می کند، اما سفتی کفش ها به اندازه ای است که می توانند به اندازه یک سایز بزرگتر نیز به پا کنند. در هنگام انتخاب کفش تا یک سایز بزرگتر نیز می توانید انتخاب کنید، بچه ها ترجیح می دهند که پاهایشان در کفش راحت باشد. با افزایش سطح مهارت آنها، سایز دقیق پایشان اهمیت می یابد.
نکاتی در مورد قرارگیری پا درون کفش
فیت بودن عامل بسیار مهمی در پیدا کردن یک جفت کفش سنگنوردی خوب است. در صورت امکان مدل های مختلفی را با هم مقایسه کرده و امتحان کنید. در اینجا چند نکته مناسب برای کمک به شما در یافتن کفش مناسب آورده شده است :
برای خرید کفش عصرها اقدام کنید: پای شما می تواند در طول روز حتی تا یک سایز متورم شود. به پیاده روی بروید، بدوید یا حتی بهتر از اینها یک صعود قبل از خرید کفش داشته باشید. به خاطر داشته باشید که کفش را بدون جوراب امتحان کنید. زیرا داخل کفش برای به حداقل رساندن سر خوردگی ها به گونه ای طراحی شده اند که با پوست تماس داشته باشند. اگر در نظر دارید در شرایط سرد و کوهستانی سنگنوردی کنید و به جوراب نیاز دارید، کفش راحتی که مثلا نیم سایز بزرگتر از سایز پایتان است را خریداری کنید.
تنها راه مطمئن این است که آنها را امتحان کنید: در حالت ایده آل، شما باید به شخصا به فروشگاه مراجعه کنید تا بتوانید به راحتی اندازه های مختلف را امتحان کنید. اگر به صورت آنلاین خرید می کنید ، بیش از یک اندازه سفارش دهید و آنچه را که مناسب نیست، برگردانید. در خانه کفش خود را امتحان کنید تا مطمئن شوید هیچ اشکالی وجود ندارد.
در هنگام انتخاب سایز کمی انعطاف پذیر باشید؛ هیچ استانداردی در مورد سایز کفش سنگنوردی وجود ندارد و فرم پای هر شخصی منحصر به آن شخص می باشد. به خاطر داشته باشید که برای مثال سایز ۴۲ از یک برند با همان سایز از یک برند دیگر متفاوت از یکدیگر می باشند. هر یک از مدل کفش های یک کمپانی بصورت مقطعی بسته به مواد اولیه و طراحی تغییر کرده و حتی ممکن است سایز یک کفش با همان برند و مدل ولی قدیمی تر متفاوت باشد.
اگر با کفش بندی تمرین می کنید، بندها را به طور کامل باز کرده و از سمت انگشتان به سمت مچ پا سفت کنید.
دقیقا باید بدانید که به دنبال چه هستید: در واقع نیازی نیست که پا همراه با درد در کفش قرار گیرد. درد مانع از این می شود که از شخص از تمام پتانسیل در هنگام صعود بهره ببرد و همچنین ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی همچون تاول، پینه یا میخچه شود.
به هر وصف برای رسیدن به کارآیی بیشتری از کفش سنگنوردی، انگشتان پا در ناحیه بندها باید اندکی خمیده شوند. هر چه خمیدگی کفش در ناحیه پاشنه بیشتر باشد، پا در درون کفش به سمت جلو رانده می شود. این وضعیت باعث قدرت بیشتر در انگشتان پا می شود؛ اما همچنین آنها را در وضعیت خمیده ای نگه می دارد.
برخی از قوانین کلی فیت بودن کفش
از پوشیئن کفش هایی که در آنها فضای خالی میان انگشتان و داخل کفش وجود دارد، خودداری نمایید زیرا این کفش قادر نخواهد بود نوک پای شما را بصورت ثابت روی گیره نگاه دارد.
از قرارگیری بند انگشتان بصورت صاف یا خمیدگی مناسب بدون درد و ناراحتی در قسمت نوک کفش اطمینان حاصل کنید.
پاشنه باید در وضعیت قرارگیری راحتی باشد. روی پنجه پا بایستید و مطمئن شوید پشت کفش، زیر تاندون آشیل (بالای پاشنه) را تحت فشار قرار نمی دهد.
قوس پای هر شخصی منحصر بفرد است؛ اما اگر یک کفش به سختی پوشیده می شود، احتمالا بسیار سفت و تنگ می باشد.
به طور کلی کفش هایی با کارآیی بالا کفش های تنگی هستند.
